บทที่ 114-3 คิมหันต์เหมันต์สองฤดู

บทที่ 114-3 คิมหันต์เหมันต์สองฤดู

ใบหน้าของคนทั้งสองชั่วพริบตาแปรเปลี่ยนไปเป็นซีดขาว ภายใต้อำนาจที่ยิ่งใหญ่ของธรรมชาติเช่นนี้ อำนาจของมนุษย์ดูเหมือนจะกระจ้อยร่อยลงไปมากอย่างเห็นได้ชัด หากว่าทั้งคู่ก้าวเข้ามาช้ากว่านี้อีกเพียงแค่ก้าวเดียว น่ากลัวว่าอาจจะต้องถูกพายุลมสายนี้พัดปลิวไปด้วยเหมือนกัน พอคิดถึงจุดนี้ ก็อดสบตากันครั้งหนึ่งไม่ได้ เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด ประกายความหวาดกลัวสายหนึ่งในดวงตาของฝ่ายตรงข้ามฉายชัดอย่างไม่ปิดบัง ต่างฝ่ายต่างไม่จำเป็นต้องกล่าวอะไรเพิ่ม ก่อนนั่งลงภายในโดมน้ำแข็งที่ก่อขึ้นอย่างแน่นหนาและมั่นคง​ รอคอยให้พายุสายนี้ผ่านไปอย่างเงียบๆ