บทที่ 082 แมลงพิษหนานเจียง

บทที่ 82 แมลงพิษหนานเจียง

“เตรียมน้ำร้อน ยาจินชวง* สารส้ม ชะเอม ถู่เปีย* หรู่เซียง* ตังกุย* สยงหวง* เมล็ดแตงหวาน ถู่เปียอบแห้ง ตังกุยแช่เหล้า แต่ละอย่างให้นำมาอย่างละสองเฉียน* แล้วก็รีบไปเชิญหมอประจำค่ายทหารทุกท่านมาที่กระโจมโดยด่วน มีคำสั่งลงไปให้ทุกหน่วยจับตาดูทหารรักษาการของแต่ละตระกูลใหญ่อย่าให้คลาดสายตา หากว่ามีการเคลื่อนไหวที่ไม่น่าไว้วางใจแม้เพียงนิด ก็ให้ประหารชีวิตได้ทันทีโดยไม่ต้องมารายงาน นอกจากนี้ ส่งคนออกไปเฝ้าระวังประตูทั้งสี่ด้านของค่ายเพิ่ม ไม่ว่าจะเข้าหรือออกให้หยุดไว้ทั้งหมด ใครก็ตามที่ขัดขืน สังหารได้ทันทีไม่ต้องรอลงอาญา เข้าใจหรือไม่?”

เล่อซงพยักรับอย่างจริงจังกล่าว “แม่นางโปรดวางใจ!”

“ดี เจ้าไปได้แล้ว” ชิงเซี่ยแววตาคมกริบ หันศีรษะกลับไปมองสวีเฉวียนด้านข้างที่ทั้งตัวอาบไปด้วยเลือดสดๆ กล่าว “ส่งคนออกไปเฝ้ารอบกระโจมหลัก ต่อให้ฟ้าถล่มลงมาก็ไม่อนุญาตให้ผู้ใดก็ตามที่ไม่เกี่ยวข้องเข้ามา”

แน่นอนว่าสวีเฉวียนเองก็ทราบดีถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ปัจจุบัน เขาพยักหน้าขานรับด้วยเสียงลึก “ขอรับ!”