"อาหารจานนี้เรียกว่าผัดกะเพรามะลุกกุ๊กกุ๋ยครับ"
ปลาวาฬในชุดเชฟโค้งตัวน้อย ๆ ก่อนจะเริ่มต้นแนะนำจานที่ใช้ในการสอบรอบที่สองให้ผู้ตัดสินที่มีเพียงหนึ่งเดียวได้ฟัง โอบเอื้อนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานในห้อง แต่โต๊ะถูกเคลียร์ไว้จนว่างเพื่อทดสอบรสชาติอาหารโดยเฉพาะ ผู้เข้าแข่งขันต้องเข้ามานำเสนออาหารทีละคนเหมือนกับที่เชฟโอบเอื้อต้องทำกับอาหารไฟน์ไดน์นิ่ง
"คุณลูกค้าอาจจะงงว่าอาหารตรงหน้าคืออะไร แต่หากอธิบายโดยง่ายแล้ว อาหารจานนี้คือซาลาเปาไส้ผัดกะเพราครับ"
อาหารจานนี้ถูกเสิร์ฟมาในจานสีครีมอ่อนเรียบ ตกแต่งด้วยซอสปรุงรสหวานอมเค็มคล้ายน้ำราดเป็ดย่างแต่ถูกเติมแป้งมันจนเข้มข้นกำลังดี วางคั่นด้วยช้อนส้อมและมีดที่ห่อพันมาในผ้ากันเปื้อน ถัดไปอีกด้านเป็นตุ๊กตาซาลาเปาที่เขาได้มาจากถนนคนเดินในวันก่อน
"แรงบันดาลใจของอาหารจานนี้คือความเป็นไปได้ไม่มีที่สิ้นสุดครับ เราได้ตุ๊กตาหน้าตาแปลกตัวนี้มาจากไอเดียของเด็กพิเศษคนหนึ่ง และเราคิดว่าจินตนาการแบบหลุดกรอบแบบนี้น่าจะนำมาใช้ได้กับอาหาร นี่คือการปฏิวัติประสบการณ์ในการรับประทานอาหารครับ"
Support your favorite authors and translators in webnovel.com