webnovel

รักข้ามภพ

         ~ รักข้ามภพ ~            จุดกำเนิดรักข้ามภพ               "อารัมภาบท"                  ".. ฟ้า!!...ได้โปรดเถิดฟ้า...ได้โปรดคืนนางกลับมาให้ข้าอีกสักครั้งเถิด...!!! "    .. ข้าคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ ถ้าไม่มีนาง..    งานธรรม!!..งานฟ้า!!..ข้าทำ!!..ข้าช่วยทุกอย่าง...แต่..สิ่งเดียว!!..ที่ข้าขอท่าน...!!  ช่วยข้ามิได้เชียวหรือ!!..   ..ฟ้า.. ได้โปรด...!!.     อย่าแกล้งรักของข้าอีกเลย.......  กว่าเราทั้งสองจะผ่านอุปสรรค ขัดขวางความรักต่างๆของเรา จนได้มาอยู่ครองคู่กัน...!!  ท่านรู้ไหม!! ว่า...ข้ารอวันนี้มานานเท่าไร..?!! ข้าต้องทนทุกข์ทรมานกายใจเพียงเท่าใด!!   ที่รักแต่พูดไม่ได้!!..ที่รักแต่โดนกรีดกันปิดกั้นทางใจ!!  ฟ้า...ได้โปรดเถิด.....!!   "หากว่าปาฏิหาริย์แห่งรักของเราทั้งสองมีจริง...ได้โปรดเถิดฟ้า...โปรดทำให้ยอดดวงใจของข้า!!...ให้นางฟื้นคืนกลับมาด้วยเถิด....พระพรหมเจ้าข้า...!! "    ********************************  *** พูดจบ....นาคราชหนุ่มก็ก้มลงไป ทำการจุมพิต ที่ริมฝีปากของนางผู้เป็นที่รัก ยอดรักยอดดวงใจ พร้อมกับตั้งจิตอธิฐานถอดถอนดวงใจนาคราชของตน ออกจากกายตัวคายให้นางไป  โดยไม่ได้คำนึงถึงชีวิตของตนเองเลย...     แสงสว่างจ้าจากดวงแก้วสีแดงเลือดนก  แลดูทรงพลังเข้มขลัง พร้อมกับฉายฉัพพรรณรัศมีสีรุ้งทองทอแสงระยิบระยับล้อมรอบเปล่งประกายออกมาจากดวงแก้วหัวใจนาคราช  ที่ค่อยๆเคลื่อนออกมาและกำลังจะถูกถ่ายทอดไปยังอีกร่างหนึ่งนั้น...     เวลาผ่านไปไม่นานนัก  ร่างกายของหญิงสาวที่ท่อนบนเป็นคนและท่อนล่างมีหางเหมือนงูนั้น..     ร่างก็ค่อยๆเริ่มเปลี่ยนสีกลับคืน มาจากร่างที่ซีดเผือดไปก่อนหน้านี้ แล้ว หางก็ค่อยๆหดหายไปกลายเป็นขาคนแทน ร่างของหญิงสาวที่ถูกจุมพิตอยู่นั้นก็...ค่อยๆขยับและรู้สึกตัวช้าๆนางลืมตาขึ้นโพลง..!! ก็ชักสีหน้าตกใจนิดๆ...!!      แต่ภายในจิตใจของนางกลับสะอื้นร้องไห้ เหมือนจะอ้อนวอนด้วยความดีใจ...     ที่ได้เห็นหน้า"ผู้เป็นพระสวามีสุดที่รัก"   ทั้งสองยังคงจูบจุมพิตกันอยู่เยี่ยงนั้น...     แล้วใช้สื่อจิตคุยกันแทนคำพูดออกเสียง...!!      น้องหญิงของพี่ น้องหญิงแม่ยอด ดวงใจของพี่ยา..เจ้ารู้ไหม พี่นี้ใจแทบจะขาดตาย เมื่อพี่กลับมา...มองเห็นเจ้านอนอยู่ในสภาพนี้  ทำไมเจ้าชั่งใจร้ายเสียยิ่งนัก..!    ไม่รักษาดูแลตัวเองให้ดีๆรอพี่กลับมาเล่า..!  เจ้ารู้ไหมทุกคืนวันที่พี่นี้นั้นออกรบ...ช่วยปกป้องเทวสถานจากการบุกรุกทำลายของเหล่าพญาครุฑเกเรนั่น.......!!    ใจข้านี้มีแต่เจ้าเป็นแรงใจข้าคิดถึงเจ้าเสมอทุกทิวาราตรี รอคอยให้การศึกจบสงบลง แล้วข้าจะได้กลับมาครองคู่อยู่กับเจ้าพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวใน"วังทิพย์อินทร์แปลง" วังนาคินทร์แห่งนี้.....     พูดไปทั้งสองก็สะอื้นไปปากก็ยังจูบจุมพิตคาบดวงแก้วอยู่ในปากคนละครึ่งอยู่อย่างนั้น......      เหตุเพราะว่า..หากมอบให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อีกหนึ่งก็อาจจะตายได้ ทั้งสองจึงต่างกอดกันแน่นด้วยความรัก ความคิดถึงคนึงหา จุมพิตกันผสานสายใยรักสุดซึ้ง ลึกลงกลางดวงใจ แต่น้ำตาของทั้งคู่อาบสองแก้มไหลเป็นสายธารไม่ขาดสาย....''สุดอาลัยในรักที่ปักทรวง"   ******************************** *** ตำนานรักข้ามภพของนาคาหนุ่มผู้มีความรักมั่นคงต่อนางอันเป็นที่รักและนางอันเป็นที่รักผู้เฝ้าคอยติดตามมาทุกภพชาติ ****   ไว้ติดตามเรื่องราวกันต่อไปนะครับกับนิยายชุด          " รักข้ามภพ " ผู้แต่ง...รัตนบดี...

Thap_Thevapat · Fantasy
Not enough ratings
22 Chs

ตอนที่2

          

             ตอนจุดกำเนิดรักข้ามภพ1/1

  "ความเดิม" "เสียงของงูสีแดงพูดด้วยความดีใจรอยยิ้มและสีหน้าแสดงออกถึงความดีใจเป็นที่สุด และชักชวนให้ข้าพเจ้าเดินตามเค้าไป"

... เจ้ามองไปตรงข้างหน้าเจ้าสิ เจ้าเห็นอะไรบนแท่นนั่นไหม?!! งูสีแดงบอกให้ข้าพเจ้าดูบนจุดแท่นนั้น ณ เบื้องหน้าข้าพเจ้าเป็นแท่นบัลลังก์สีทอง เหลืองอร่าม แต่ข้าพเจ้ากลับมองไม่เห็นร่างใด นอกจากแสงสีทองอร่ามทอแสงสีทองจรัสเจิดจ้าแสบตายังกับว่าเรากำลังมองไปยังดวงพระอาทิตย์กับดวงพระจันทร์ในเวลาเดียวกัน เพราะแสงนั้นรัศมีมีมวลพลังคลื่นความถี่ของอานุภาพแรงมาก แต่กลับให้ความรู้สึกเย็นนวลอย่างบอกไม่ถูก ช่างน่าประหลาดใจยิ่งนัก ข้าพเจ้าพยายามเพ่งมองไปยังจุดนั้น เพื่อความหวังว่าจะได้เห็นใบหน้าและร่างขององค์ปู่ ผู้ที่งูสีแดงบอกว่า "ท่านนี้เฝ้ารอการกลับมาของเรา"  แต่ยังไม่ทันได้มองเห็นอะไรเลย เสียงของงูสีแดงตนนั้นก็ได้พูดขึ้นมาว่า "ไม่ทันแล้ว!!" "หมดเวลา!!  ประตูบาดาลกำลังจะปิดลง ถอนจิตกลับกันก่อนเถิดเจ้า!!  แล้วคราวหน้าข้าจะพาเจ้ามาเที่ยวที่วังบาดาลใหม่"

   ..ข้าพเจ้าได้ทวนถามถึงคำสัญญาจากงูสีแดง ว่า"จริงนะท่าน!!...สัญญากับข้าแล้วอย่าลืมสัญญากลับคืนคำล่ะ!! คราวหน้าท่านต้องพาข้ามาใหม่อีกนะ เพราะข้าอยากเห็นหน้าปู่พญานาคตัวจริง ว่าท่านคือใคร?!!" งูสีแดงได้เอ่ยว่า "ข้าสัญญาจะพาเจ้ามาเที่ยววังบาดาลบ่อยๆเท่าที่เจ้าอยากจะลงมาทุกเมื่อ!!."

      ...ว่าแล้วทั้งสองก็ถอนจิตกลับ…

.....

    "กลิ่นดอกมะลิสดและน้ำอบส่งกลิ่นหอมเย็นอ่อนๆรันจวนกระจายอยู่ทั่วทั้งห้อง ช่างเป็นบรรกาศที่น่าอยู่และลงตัวกับเรือนไทยไม้สักทองแกะสลักลวดลายกนกขดลายน้ำ ลายนาค ลายไทยอ่อนช้อยวิจิตรตระการตา ลงลักษณ์ช่อผกา กลีบเมฆปิ่นเวหา ที่แฝงไปด้วยมนตราชวนให้น่าหลงใหล" เสียงเอะอะโวยวายตะโกนมาจากข้างนอกเรือน!!.....