0768 บางทีแค่ปล่อยมือ

ตอนที่ 767 บางทีแค่ปล่อยมือ

สือเหยียนประคองเทียนอี้ออกจากไนท์คลับ ข้างนอกลมหนาว เหมือนเขาจะตื่นตัวเล็กน้อย ความเจ็บปวดในใจก็แสดงออกชัดตามไปด้วย เขานั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับแล้วเลื่อนกระจกรถลง เหมือนกำลังพูดกับตัวเอง และพูดกับสือเหยียนด้วย “เราทั้งสองเป็นคนน่าสงสาร ดึงดันใฝ่หาสิ่งที่ตัวเองไม่มีทางได้มา”

“นายก็ยอมแพ้สิ บางทีพอปล่อยมือแล้ว ใจของนายอาจจะผ่อนคลายก็ได้”

เทียนอี้ยิ้มขื่นขม “ฉันก็หวังให้อวิ๋นตั่วปล่อยมือจากหลิวอวี่เจ๋อเหมือนกัน ก่อนหน้านี้นานมากแล้ว ฉันบอกกับอวิ๋นตั่วว่าฉันจะยืนอยู่ข้างหลังเธอตลอด ขอเพียงแค่เธอหันมาก็พอ หลายปีขนาดนี้แล้วฉันยังรอให้เธอหันมาอยู่ตลอด ที่จริงแล้วเธอก็ยอมแพ้ได้แล้วนะ เหมือนที่เธอพูดไง พอปล่อยมือ ใจอาจจะผ่อนคลายก็ได้”

“ฉันไม่ชินกับการยอมแพ้มาตั้งแต่เด็กแล้ว ถ้าเจอหัวข้อยากฉันก็ไม่เคยยอมแพ้เลย ในทางกลับกัน ยิ่งมันยากฉันก็ยิ่งตื่นเต้น”