0347 ปลอกกระสุน

ตอนที่ 347 ปลอกกระสุน

ตอนที่อวี่เจ๋อ ชีซิงกับเฉินอวี้ไปที่รัฐบาลเมือง ชายสูงอายุในห้องรับรองของหอพักส่งจดหมายให้เขาฉบับหนึ่ง เป็นจดหมายที่ไม่ได้เขียนที่อยู่คนส่ง พอเปิดออกดูก็เห็นว่าเป็นปลอกกระสุน

ชีซิงกับเฉินอวี้ที่อยู่ข้างๆ ตกใจแทบแย่

“ใครมาเล่นพิเรนทร์อะไรเนี่ย?” ชีซิงถาม

แต่เฉินอวี้กลับไม่รู้สึกว่าเป็นการเล่นพิเรนทร์ “ช่วงนี้นายไปทำให้ใครไม่พอใจหรือเปล่า?”

อวี่เจ๋อพยายามรักษาท่าทางสงบนิ่งไว้ คิดว่าตัวเองเป็นแค่อาจารย์มหา’ลัยยากจนคนหนึ่ง จะไปขัดผลประโยชน์อะไรกับผู้มีอิทธิพลจนถึงขั้นตอนขู่เอาชีวิตกันแบบนี้

พอคิดแบบนี้เขาก็เข้าใจขึ้นมาแล้ว นอกจากโปรเจคสมาร์ตซิตี้ก็ไม่มีเรื่องอื่นอีก และโปรเจคนี้คนที่ไม่กัดไม่ยอมปล่อย พยายามทุกวิถีทางเพื่อให้บริษัทของตัวเองได้มัดไป นอกจากอี้ซินก็ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว

เขาอดที่จะโพล่งออกมาไม่ได้ “ทำตัวไร้มารยาท บริษัทก็ใหญ่ออกขนาดนั้น ยังทำท่าทางน่ารังเกียจแบบนี้ได้อีก!”

“เรื่องความเป็นความตายแบบนี้ นายยังคิดถึงเรื่องท่าทางอีกเหรอ? สรุปเป็นฝีมือใครกันแน่ นายรู้อยู่แก่ใจใช่หรือเปล่า?” เฉินอวี้ถาม