บทที่ 147 ข้างกายครูหลิวมีแต่ยอดฝีมือซ่อนตัวอยู่
ความสามรถในการกินเผ็ดของอวิ๋นตั่ว ทำให้ชีซิงกับเฉินอวี้กลัวจนพูดไม่ออก
“ใครสอนเธอเนี่ย?” ทั้งสองคนถามขึ้นพร้อมกัน “เธอเป็นเด็กผู้หญิงนะ กินเผ็ดขนาดนี้เลยเหรอ? ผลวิจัยทางวิทยาศาสตร์เผยว่า ส่วนใหญ่ผู้หญิงที่กินเผ็ดจะเจ้าอารมณ์ทั้งนั้น เธอต้องเจ้าอารมณ์สุดๆ แน่เลย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป จะหาแฟนไม่ได้นะ”
"“ตลกจัง ทานเผ็ดก็ต้องให้ใครสอนด้วยเหรอคะ?” อวิ๋นตั่วทำท่าทางไม่สนใจ “คุณแม่ชอบบอกว่า ลางเนื้อชอบลางยา ผู้ชายในโลกนี้ไม่ได้ชอบผู้หญิงแบบเดียวกันหมดหรอกนะคะ ถ้าเป็นแบบนั้นผู้ชายก็น่าเบื่อแล้ว!” จู่ๆ อวิ๋นตั่วก็มองเจียงหนาน “พี่เจียงหนาน พี่ชอบผู้ชายแบบไหนเหรอคะ?”
เจียงหนานหน้าแดง “ทำไมวกมาที่พี่ซะแล้วล่ะ อยู่ๆ ก็วกมาเลยนะ”
“เรื่องคุยเล่นบนโต๊ะอาหารเหรอ?”
ชีซิงคีบเนื้อหนึ่งชิ้นใส่ลงหม้อเดือด “เธอเพิ่งอายุเท่าไรเอง คุยเรื่องแบบนี้บนโต๊ะอาหารได้แล้วเหรอ?”
“หนูไม่เด็กแล้วนะคะ อายุสิบหกแล้วค่ะ” อวิ๋นตั่วว่า
“สิบห้า” อวี่เจ๋อนั่งกินปลาอยู่ข้างๆ ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา
Support your favorite authors and translators in webnovel.com