0134 โลกนี้เล็กจริงๆ

บทที่ 134 โลกกลมจริงๆ

ชูยินกับจือซ่านกลับออกมาจากห้องดอกไม้ ใบหน้าของจือซ่านดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พอทักทายทุกคนเสร็จ ก็กลับเข้าห้องพักไป

อวิ๋นเฉียวเป็นห่วงเธอ ความผิดปกติเพียงนิดของจือซ่านไม่สามารถที่จะหลุดรอดพ้นสายตาของเขาไปได้ เขาจึงรีบถามผู้เป็นแม่ "แม่คุยอะไรกับจือซ่านครับ?"

"ไม่มีอะไรหรอก แค่ถามถึงเรื่องครอบครัวน่ะ ตอนแรกก็ยังดีๆ อยู่ บอกว่าเมื่อก่อนแม่ของเธอเป็นนักเต้น แต่ตั้งแต่เธอเกิดแม่ก็ไม่ได้เต้นอีก ทุ่มเทเลี้ยงดูจนเธอเติบโต แม่คิดว่าคุยถึงเรื่องนี้แล้วก็เลยถือโอกาสถามถึงพ่อของเธอด้วย สุดท้ายเธอก็ไม่ตอบอะไรสักคำ ราวกับมีเรื่องอะไรในใจที่ยากจะพูดออกมา"

“เฮ้อ แม่นี่จริงๆ เลยนะครับ ครอบครัวของเธอสำคัญตรงไหนกัน?" อวิ๋นเฉียวตำหนิผู้เป็นแม่ "ทำไมเอาแต่ถามถึงครอบครัวของเธออยู่นั่น"

“ในเมื่อพวกลูกรักกัน การที่แม่จะอยากรู้พื้นเพครอบครัวของเธอน่ะ ไม่ใช่เรื่องถูกต้องหรือไง?" ชูยินหันมองอี้ฟาน ร้องขอการสนับสนุนจากอีกฝ่าย

"แม่ของลูกพูดถูกแล้ว" อี้ฟานว่า

"ความรักเป็นเรื่องของเราสองคน"

"เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องของสองครอบครัว หรือว่าลูกไม่อยากแต่งงานกับเธอ?" ชูยินถาม