0127 ไฟดับ

บทที่ 127 ไฟดับ

อวิ๋นตั่วลุกขึ้นแต่งตัว อวี่เจ๋อรอเธออยู่ในห้อง พอเขาเห็นกระเป๋ายังอยู่เหมือนเดิม ก็ช่วยจัดอยู่ครู่หนึ่ง

ข้างโรงแรมเป็นตลาดเล็กๆ ขายของกินและเสื้อผ้าท้องถิ่นของยูนนาน

พออวิ๋นตั่วเห็นชุดเผ่าป๋าย เธอก็ลองใส่แล้วก็รู้สึกไม่อยากถอดออก อยากที่จะซื้อมากๆ พอจ่ายเงินแล้วก็เดินออกจากร้าน กลายเป็นสาวน้อยเผ่าป๋ายอย่างเต็มภาคภูมิ

“หนูรู้สึกจริงๆ ว่าที่นี่ดีมาก ในอนาคตหนูจะมาอยู่ที่นี่ค่ะ” อวิ๋นตั่วชี้ไปที่มุมถนนขณะที่กินก๋วยเตี๋ยวหมี่เซี่ยน “หนูจะเปิดร้านโดนัทตรงนั้นแหละ แต่ละวันพออบโดนัทเสร็จแล้ว หนูก็จะนั่งอยู่ตรงหน้าร้าน มองดูผู้คนเดินไปเดินมา อาจจะมีบางคนเข้าร้านมาซื้อโดนัท แล้วก็ชมว่าโดนัทของหนูอร่อยที่สุด หนูจะสมัครไอดีบนเว็บไซต์พี่ด้วย หนูตั้งชื่อไว้เรียบร้อยแล้วนะคะ ชื่อว่าโดนัทอวิ๋นตั่ว”

“ถ้ารอจนเธอขายโดนัท เว็บไซต์พี่ก็ไม่รู้จะเป็นยังไงแล้วตอนนั้น” อวี่เจ๋อพูด

อวิ๋นตั่วจึงบอกว่า “อย่างไรก็ต้องใหญ่มากแล้วนี่นา? ในนั้นมีร้านค้ามากมาย แล้วก็มีลูกค้ามากด้วย”