942 สู้ให้ตายกันไปข้าง

บทที่ 942 สู้ให้ตายกันไปข้าง

คิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าใช่ ตอนนั้นไฉจวิ้นนำศิษย์พี่ศิษย์น้องระดับบงกชทองไปเป็นกลุ่ม แต่ก็ยังทำอะไรปีศาจโลหิตไม่ได้ อาศัยแค่พวกเขาสองคน คิดจะกำจัดปีศาจโลหิตทิ้งก็ไม่ง่ายขนาดนั้น มหาอิทธิฤทธิ์หลีกโลหิตของปีศาจตนนั้นร้ายกาจจริงๆ เหมียวอี้อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ "ปีศาจตนนี้เพ่งเล็งข้าไม่ปล่อย น่าปวดหัวจริงๆ"

"น่าเสียดายที่เรื่องราวเกิดขึ้นกะทันหัน ถ้ารู้ตั้งแต่แรก เชิญให้อาจารย์อาหมิวจ้าวมาด้วยก็สิ้นเรื่องแล้ว ถ้าเชิญมาตอนนี้ ก็เหมือนเป็นน้ำที่อยู่ไกล ช่วยดับไฟที่อยู่ใกล้ไม่ทัน" จงหลีค่วยกล่าว

"ถ้าฆ่าได้ก็ฆ่า ถ้าฆ่าไม่ได้ก็ช่างเถอะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน เออใช่ ลุงหนวด ท่านมาหาข้าด้วยธุระอะไรกันแน่?" เหมียวอี้ถาม

จงหลีค่วยตอบว่า "มีสองเรื่อง ปราสาทดำเนินนภาได้ยินเรื่องร้านขายของชำซื่อตรงของพวกเจ้ามาบ้างแล้ว เลยส่งข้ามาเจรจาการค้ากับพวกเจ้า ในแต่ละปีศิษย์ปราสาทดำเนินนภาได้ของเบ็ดเตล็ดมาไม่น้อย เที่ยวหาคนซื้อไปทั่วยุ่งยากจริงๆ ถึงอย่างไรพวกเจ้าก็รับซื้อทุกอย่าง ดังนั้นจึงอยากสร้างเครือข่ายทางการค้าที่มั่นคงกับร้านขายของชำอย่างพวกเจ้า ไม่ทราบว่าสะดวกหรือเปล่า?"