842 ทุกคนเข้าไปพร้อมกันเลย

บทที่ 482 ทุกคนเข้าไปพร้อมกันเลย

"ตอนนี้อย่าโทษกันไปโทษกันมาเลย สรุปว่าพวกเราต่างคนต่างซวยก็แล้วกัน ข้างหลังจะตามมาทันแล้ว ท่านหนีให้เร็วๆ หน่อยสิ!" เหมียวอี้เริ่มร้อนใจ หันกลับไปมองเป็นระยะ พบว่าในกลุ่มมารปีศาจที่ตามมาข้างหลังไม่มีใครวรยุทธ์เกินบงกชทองขั้นเจ็ดเลย แต่มารปีศาจหลายสิบคนนั้นมีวรยุทธ์บงกชทองทั้งหมด "วรยุทธ์ของท่านสูงก่วาพวกมัน ทำไมหนีได้ช้ากว่าพวกมันล่ะ?"

"เหลวไหล เจ้าดูข้างหลังข้าก่อนค่อยพูดจาไร้สาระ!" ชายเคราเฟิ้มตะคอก

เหมียวอี้เก็บกระบี่ในมือ เอียงศีรษะไปข้างหลัง มองดูข้างหลังเขา เห็นเพียงเกราะสีม่วงที่อยู่ตรงแผ่นหลังโดนอะไรบางอย่างฟันจนเป็นรอยยาวประมาณสามสิบเซ็นติเมตร ในนั้นเลือกเนื้อโผล่ออกมา กระดูตรงปากแผลแหลกเละ มองเห็นอวัยวะที่อยู่ภายในร่างในรางๆ บาดเจ็บไม่ใช่เบาๆ

"ท่านโดนพวกมันเล่นงานจนบาดเจ็บเหรอ?" เหมียวอี้ตกใจ สุดท้ายก็รู้แล้วว่าทำไมเขาถึงเพิ่มความเร็วไม่ได้