บทที่ 793 ผู้บัญชาการหมีควาย
ในห้องเจ้าสำนักบนตึก เหมียวอี้มองดูกระแสผู้คนที่อยู่ข้างล่าง แล้วกล่าวอย่างไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี "เจ้าสำนัก พวกเราใช้พื้นที่ว่างของลานบ้านด้านหลังมาสร้างเป็นภัตตาคารสักห้องเถอะ!"
นี่คือคำพูดล้อเล่น เพราะใครก็รู้ว่าทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วคราว เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนเยอะแบบนี้ตลอด
อวี้ซวีเจินเหรินถอนหายใจแล้วบอกว่า "มาดู 'สินค้าดาวเด่นประจำร้าน' กันทั้งนั้น เครื่องประดับพวกนั้น ควรจะนำออกมาได้แล้วหรือเปล่า?"
เหมียวอี้ตอบว่า "รออีกสักสองวันขอรับ ถ้านำออกมาขายตอนนี้จะขาดทุนเกินไป รออีกสองวันให้ราคาขึ้นเป็นชิ้นละหนึ่งหมื่นค่อยนำออกมาขาย เออใช่สิ ขายวันละห้าชิ้นก็พอ ขายเยอะนักไม่ได้ เลี้ยงกระแสไว้แบบนี้อีกสักระยะหนึ่ง จะได้พ่วงขายสินค้าอย่างอื่นเยอะๆ หน่อย"
"ฆราวาส ท่านนำเครื่องประดับเหล่านี้มาจากไหนเหรอ? มีเท่านี้เหรอ ขายหมดแล้วยังจะมีอีกไหม?" ในที่สุดอวี้ซวีเจินเหรินก็เอ่ยถามสิ่งที่ตัวเองอยากจะถามมาตลอด
Support your favorite authors and translators in webnovel.com