702 ของขวัญจากเยียนเป่ยหง

บทที่ 702 ของขวัญจากเยียนเป่ยหง

เขาเก็บลูกแก้วพลังปรารถนาที่เหลืออยู่ในฝ่ามือเข้าในแหวนเก็บสมบัติ แล้วหย่อนยาแก่นเซียนเม็ดหนึ่งใส่ปาก

หลังจากวรยุทธ์บรรลุไปอีกขั้น ความสามารถในการควบคุมการพองตัวของพลังจิตวิญญาณในยาแก่นเซียนก็ดีขึ้นอีกหน่อย บรรเทาความเจ็บปวดที่มาจากยาแก่นเซียนได้ไม่น้อย

แปดสิบวันผ่านไป ยาแก่นเซียนที่อยู่ในมือเหมียวอี้ก็ถูกใช้ไปหมดแล้ว เขาหลับตา พลิกฝ่ามือสองข้าง คว้าลูกแก้วพลังปรารถนาไว้ในฝ่ามือแล้วรวบรวมสมาธิกลั่นกรองต่อไป...

ชั่วพริบตาเดียวก็ถึงเวลาส่งส่วยประจำปีอีกแล้ว เหมียวอี้นับรอบเวลาการโคจรพลังภายในร่างกาย เมื่อนับเวลาได้แล้วก็สะบัดแขนเสื้อ พลังอิทธิฤทธิ์ที่ขยายตัวพัดม้วนออกมา เปิดประตูใหญ่ที่ปิดสนิทออกเสียงดังครืน

เชียนเอ๋อร์ เสวี่ยเอ๋อร์ที่กำลังฝึกฝนอยู่ด้านนอก เมื่อได้ยินเสียงแล้วก็รีบหยุดฝึก ก่อนจะเดินเข้ามาต้อนรับ "นายท่าน!"

เหมียวอี้ยิ้มบางๆ เดินไปหยุดอยู่บนแท่นบันได ลมหนาวพัดเข้ามา พอเงยหน้ามองขึ้นไป ก็พบว่าขอบฟ้าเริ่มมีสีขาวเหมือนพุงปลา แต่ฟ้ายังไม่สว่าง