บทที่ 697 เจอหงเฉินอีกแล้ว
"เจ้าคิดว่าการที่ข้าไปบอกประมุขปราสาทว่า 'ข้าต้องการจะไป ท่านปล่อยข้าไปเถอะ' เหมาะสมแล้วเหรอ?" อูเมิ่งหลันถาม
เหมียวอี้ลองคิดๆ ดูแล้วก็รู้สึกว่าไม่เหมาะสม ถ้ามีประมุขจวนใต้บังคับบัญชามาบอกว่าจะไม่ทำงานให้เขา บอกว่าจะไปที่อื่น ตัวเขาเองก็คงจะดีใจไม่ออกเช่นกัน จึงพยักหน้าให้จ้าวเฟยแล้วกล่าวว่า "เจ้าไปหาเถาชิงหลี ให้เถาชิงหลีไปหาจางเทียนเซี่ยว ประมุขปราสาทเอ่ยปากขอคนกับประมุขปราสาทจะเหมาะสมกว่า จะให้ประมุขตำหนักอย่างข้าไปเอ่ยปากขอกับประมุขปราสาท มันใช่เรื่องเหรอ?"
จ้าวเฟยจึงบอกว่า "ใช่ว่าเจ้าจะไม่รู้สถานการณ์ของประมุขปราสาทเถา ตอนนี้เป็นเพียงเมืองขึ้นของปราสาทแมกไม้ จะมีประมุขปราสาทสักกี่คนที่คิดว่านางมีตำแหน่งเทียบเท่ากับพวกเขา ในสายตาของประมุขปราสาทพวกนั้น เกรงว่านางคงเทียบตำแหน่งที่ปราสาทแมกไม้ของเจ้าไม่ติดด้วยซ้ำ ความสัมพันธ์ของนางกับประมุขปราสาทดำเนินจันทร์ก็ไม่ได้ดีถึงขั้นสามารถเอ่ยปากขอตัวประมุขตำหนักได้ ถ้าขอคนไม่สำเร็จ กลับจะทำให้นางลำบากใจด้วยซ้ำ"
Support your favorite authors and translators in webnovel.com