บทที่ 676 ผู้ช่วยที่ปราสาททองแห่งยอดเขาหยกนครหลวง
หลังจากกำชับเรื่องราวต่างๆ แล้ว เขาก็พาฮูหยินและพวกลูกศิษย์ออกไปจากตรงนั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ต่อให้คนหัวเราะเยาะ
ส่วนเหล่าลูกศิษย์ของสำนักงามวิจิตรก็มองดูฝุ่นดินที่ปกคลุมอย่างไร้ขอบเขตพลางร้องไห้ราวกับบิดามารดาเสียชีวิต ไม่ใช่แค่โม่หมิงที่น้ำตานองหน้า มีคนไม่น้อยที่ร่ำไห้สะอึกสะอื้น เพียงเพราะบ้านหลังน้อยอยู่ในนั้นพอดี จู่ๆ ก็บ้านพังคนตายโดยไม่มีสัญญาณบอกล่วงหน้าเลยสักนิด แม้แต่ช่วยชีวิตก็ช่วยไม่ได้
ศิษย์นับแสนที่กำลังทำงานยุ่งอยู่กับขั้นตอนต่างๆ ของการหลอมของวิเศษ ได้ถูกฝังไปแบบนี้แล้ว ต่อให้ได้รับการสนับสนุนจากปราชญ์เต๋าเฟิงเป่ยเฉิน ถ้าใช้เวลาไม่ถึงพันปี เกรงว่าสำนักงามวิจิตรคงจะฟื้นฟูพลังชีวิตกลับมาได้ยาก ใช่ว่ารับคนงานธรรมดามาแล้วจะทำงานได้ ใบหน้าของคนทั้งสำนักเต็มไปด้วยความเศร้าโศก
พอเฟิงเป่ยเฉินไปแล้ว เถ้าแก่เนี้ยก็พยักหน้าเบาๆ ให้ช่างไม้ ช่างไม้ก้าวขึ้นมาทักทายสำนักงามวิจิตรเล็กน้อย แล้วทั้งสองก็ไปหาช่างหินที่แดนมาร
Support your favorite authors and translators in webnovel.com