625 สวรรค์เก้าชั้นฟ้า

บทที่ 625 สวรรค์เก้าชั้นฟ้า

ประลองฝีมือ? ดวงตางามของเยว่เหยาฉายแววเจ้าเล่ห์ นางโดนพี่ใหญ่สั่งสอนมาตั้งแต่เด็กแล้ว ตอนนี้…พยักหน้าตอบทันที "ได้สิ!"

"ไป! หาที่ที่ลับตาคนสักหน่อย!" เหมียวอี้กวักมือ แล้วทั้งสองก็เหาะตามกันไป

ขณะที่ค้นหาอยู่บนฟ้าตลอดทาง เยว่เหยาที่เหาะเคียงกันมาก็เอียงหน้าเหล่มองเหมียวอี้เป็นระยะ พบว่าใบหน้าของพี่ใหญ่ดูเด็ดเดี่ยวเข้มแข็งว่าตอนเด็กเยอะ มีความห้าวหาญของชายชาตรีเต็มเปี่ยม องอาจผึ่งผายไปทั้งตัว…

เมื่อพบป่าลึกรกร้างที่ไร้ร่องรอยมนุษย์ ทั้งสองก็เหาะลงไปด้วยกัน แล้วยืนแยกคคนละฝั่งซึ่งห่างกันหลายสิบเมตร

ดวงตาสองคู่สบประสานกัน คนหนึ่งเผยวรยุทธ์บงกชแดงขั้นสาม คนหนึ่งเผยวรยุทธ์บงกชแดงขั้นหนึ่ง เยว่เหยาในคราบ 'ชายงาม' ที่สวยสง่าจนเหลือเชื่อกระดกนิ้วให้เหมียวอี้ "พี่ใหญ่! ข้าให้ท่านลงมือก่อน!"

เหมียวอี้รู้สึกฮึกเหิมทันที อยากจะเห็นว่าเคล็ดวิชาของยอดฝีมืออันดับหนึ่งในแดนเซียนวิเศษวิโสตรงไหน นักพรตบงกชแดงที่เขาเจออยู่ทุกวันนี้ นอกจากวรยุทธ์สูงกว่าเขาแล้ว ด้านอื่นก็ไม่มีอะไรเลอค่าให้กล่าวถึงเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาเองที่มีความรู้ประสบการณ์คับแคบหรือเปล่า