บทที่ 594 เป็นม่ายอีกสักครั้ง
"คนตายไม่จำเป็นต้องรู้เหตุผลหรอก!" เสียงเฉิงอ้าวฟางดังแว่วในอากาศ
ท่ามกลางฝุ่นดินตลบอบอวล มีคนสี่คนเหาะขึ้นมา จวงโหย่วเหวินและโป๋ซิ่นต่างก็ถือศีรษะคนละใบ ตามหลังผู้ช่วยสองคนไป
จากนั้นเงาคนหลายสิบคนก็พุ่งออกมาจากยอดเขาลูกหนึ่ง ประมุขตำหนักและกลุ่มนักพรตบงกชแดงของประสาทปราสาทแมกไม้มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเฉิงอ้าวฟาง
เฉิงอ้าวฟางกวาดตามองทุกคน แล้วบอกว่า "ดำเนินการตามแผน ทัพใหญ่รวมตัวบุกโจมตี!”
"รับทราบ!" ประมุขตำหนักแต่ละคนรับคำสั่ง ต่างคนต่างนำอินทรีเทพที่เตรียมมาล่วงหน้าปล่อยออกไป
กำลังพลของประสาทปราสาทดำนเนินธารามีการเคลื่อนไหวใหญ่ แต่กำลังพลของประสาทปราสาทแมกไม้กลับยังอยู่นิ่ง ไม่อย่างนั้นการเคลื่อนไหวร่วมกันของทั้งสองฝ่ายจะต้องทำให้ประสาทปราสาทดำเนินสุริยันสงสัยแน่นอน ถ้ายังไม่แน่ใจว่าจะลงมือ กำลังพลของฝ่ายนี้ก็จะไม่เคลื่อนไหว ตอนนี้ในเมื่อสังหารที่ปรึกษาของประสาทปราสาทดำเนินสุริยันไปแล้ว ก็เท่ากับได้ฉีกหน้ากันไปแล้ว ย่อมไม่มีอะไรต้องเกรงใจอีก
"ยังคิดจะเจรจากับข้าอีกเหรอ! ครั้งนี้ข้าจะตั้งใจเจรจาเป็นเพื่อนซือเสี้ยวเทียนสักหน่อย ไป!"
Support your favorite authors and translators in webnovel.com