webnovel

พิชิตสวรรค์ ทะยานฟ้า

เหมียวอี้ เด็กหนุ่มธรรมดาแต่มีโชคชะตาที่ไม่ธรรมดา! เขาคือเด็กกำพร้าที่ถูกเพื่อนบ้านตราหน้าว่าเป็น 'ตัวหายนะ' เพราะพ่อแม่บุญธรรมที่รับเลี้ยงเขาล้วนมีจุดจบอยู่ในกองเพลิงทั้งสิ้น เขาจึงต้องเติบโตมากับน้องๆ ต่างสายเลือดอีกสองคนตามลำพัง ไร้เงิน ไร้อำนาจ ไร้ความสามารถ ซ้ำยังเป็นตัวซวย โลกนี้มันช่างอยู่ยากเสียจริง! หนทางที่จะลบคำครหาของชาวบ้านและก้าวพ้นชีวิตที่ยากไร้ไปได้ก็คือการสำเร็จเป็นเซียน แม้ความปรารถนาจะอยู่สูงเกินเอื้อม แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น ถึงจะลำบากและอันตรายเพียงใด ก็ขอทะยานไปให้สุดขอบฟ้า!

เยวี่ยเชียนโฉว · Eastern
Not enough ratings
1110 Chs

514 วัชระสยบมารเก้าแฉก

บทที่ 514 วัชระสยบมารเก้าแฉก

พูดซะอลังการจริงๆ เจ้าว่าประมุขตำหนัก บทจะเป็นก็เป็นได้เลยเหรอ? เหมียวอี้พึมพำในใจ ถ้าวรยุทธ์อย่างเขาเป็นประมุขตำหนัก จะไม่เป็นเรื่องที่ดันทุรังหรอกหรือ ทั้งยังเป็นไปไม่ได้ด้วย ถ้าให้เขาไปเป็นจริงๆ กลับจะกลายเป็นเรื่องตลกด้วยซ้ำ

ลองคิดดูสิ เวลาส่งส่วย ประมุขตำหนักคนอื่นเหาะไปปราสาทดำเนินธาราทั้งนั้น ตัวเองกลับขี่อาชามังกรคนเดียว รอจนตนไปถึงปราสาทดำเนินธารา พวกประมุขตำหนักก็คุ้มกันส่งประมุขปราสาทไปถึงเมืองหลวงแล้ว จากนั้นตนก็ค่อยขี่อาชามังกรตามไปเมืองหลวงงั้นเหรอ?

ยังมาบอกอีกว่าตำแหน่งประมุขตำหนักหนีไปไหนไม่พ้น? เป็นการหลอกลวงกันแท้ๆ เรื่องประมุขตำหนักนั้นเป็นไปไม่ได้ ไม่เคยมีประมุขตำหนักคนไหนมีวรยุทธ์อย่างเขาหรอก ที่สำคัญคือควบคุมคนไม่ได้ แต่การตบรางวัลใหญ่นั้นยังพอเป็นไปได้

"ผู้อาวุโสกัว ที่สมาคมร้านค้ามีอาชามังกรมอบให้ข้าสักตัวหรือเปล่า?" ก่อนจะไป เหมียวอี้บอกว่า "สัตว์พาหนะข้าโดนฆ่าตอนที่ประมือกับ 'ก๊วนรวงผึ้ง' "

"ไปขอจากคนที่อยู่ด้านนอก บอกว่าข้าให้มาเอา ขอแค่ทำงานนี้ได้ดี จะให้รางวัลเจ้าเป็นสัตว์พาหนะบินได้สักตัว"

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com