490 เกราะเบาเกร็ดนิล

บทที่ 490 เกราะเบาเกร็ดเกล็ดนิล

เล่นบ้าอะไร? เหมียวอี้พูดด้วยสีหน้าบึ้งตึงเล็กน้อย "ตาแก่เยา ของนี้เอามาหลอมสร้างแกนค่ายกลของวิเศษไม่ใช่เหรอ? ทำไมทำเป็นของเล่นพวกนี้เสียแล้ว"

เยารั่วเซียนมองด้วยหางตา "ทุกคนมีสิทธิ์พูด แต่เจ้าคนเดียวที่ไม่มีสิทธิ์พูด ของที่เจ้าโยนทิ้งสามารถทำของเล่นพวกนี้ได้ตั้งเท่าไร?"

"..." เหมียวอี้พูดไม่ออก พูดเรื่องนี้อีกแล้วเหรอ ชอบเอาปมในอดีจตมาพูดจริงๆ พอพูดถึงเรื่องนั้นแล้วเขาก็ปวดใจ แต่ช่วยไม่ได้ที่เขาไม่มีทางกลับไปเก็บมาจากตำหนักบรมอัคคีได้อีก ทำได้เพียงถ่ายทอดเสียงให้หญิงสาวทั้งสอง

เชียนเอ๋อร์เข้ามาดึงแขนเยารั่วเซียนทันที "ท่านพ่อ ของวิแศษที่ท่านหลอมสร้างให้นายท่านเสร็จหรือยังเจ้าคะ?"

เยารั่วเซียนเบะปากนิดหน่อย มองเหมียวอี้ด้วยสายตาเกลียดชัง เจ้าเวรนี่กำลังหลบหลีกตน ไม่กล้าสู้หน้ากับตนตรงๆ อีก รู้ว่านางหนูสองคนนี้คือจุดอ่อนของตน เรื่องที่ไม่สะดวกเอ่ยปาก ก็ให้นางหนูสองคนนี้ออกหน้ารับให้ตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะทนเห็นท่าทางที่โศกเศร้าเสียใจของนางหนูทั้งสองนี่ไม่ไหว เขาคงใช้กำลังกับเหมียวอี้เพื่อระบายอารมณ์ไปนานแล้ว