415 ชี้หน้าท้าสู้

บทที่ 415 ชี้หน้าท้าสู้

ติดตามอวิ๋นเฟยหยางก็มีข้อดีอีกอย่าง งานหนักราวกับย้ายภูเขาถมดินก็ไม่ต้องให้เหมียวอี้ทำ

แต่อย่างไรก็ตาม เหมียวอี้ก็ยังคงวิ่งไปมาหลายรอบ เพื่อดูว่าจะเจอคนรู้จักบ้างหรือเปล่า แต่สุดท้ายแล้วหาคนรู้จักไม่เจอสักคน แม้แต่จ้าวเฟยกับกู่ซานเจิ้งก็ยังไม่เจอเลย

เหมียวอี้อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจไม่ได้ ดูเหมือนพวกจ้าวเฟยจะหนีไม่พ้นอันตรายครั้งนั้น

ในวันที่หกขณะที่เขากลับไปห้องที่อวิ๋นเฟยหยางเตรียมให้เพื่อจะฝึกฝนต่อ บนท้องทะเลมีคนเจ็ดคนกำลังวิ่งฝ่าคลื่นมา กู่ซานเจิ้ง ถานเล่า เย่ซิน จ้าวเฟย ซือคงอู๋เว่ย ผีจวินจื่อและเถาหย่งชุน ครบเจ็ดคนไม่ขาดแม้แต่คนเดียว

หลังจากทั้งเจ็ดคนเหาะลงมาบนเกาะไร้ชื่อ ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ซือคงอู๋เว่ยหัวเราะเบาๆ และพูดว่า "เหลืออีกสองวันก่อนถึงกำหนด ในที่สุดก็มาถึงแล้ว"

ตอนแรกหลังจากที่เหมียวอี้ช่วยให้พวกเขาหลบหนี กู่ซานเจิ้ง ถานเล่าและเย่ซินก็ได้ตัดสินใจยกเลิกการชิงอันดับเพื่อสำนัก ขอเพียงมีชีวิตอยู่ต่อไป ทั้งสามคนไม่คิดที่จะต่อสู้กับใครอีก และติดตามไปซ่อนตัวด้วยกัน ตัดสินใจเก็บร่างกายที่มีประโยชน์ไว้ ไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงกับอันดับบ้าๆ นั่น