บทที่ 390 เขาเพลิงนภา
"ไม่รู้ว่าพวกที่มาเป็นใคร ทำไมหาที่นี่พบได้ไวขนาดนี้?" จ้าวเฟยถามอย่างสงสัย
"พวกเราลืมไปเรื่องหนึ่ง ที่นี่คืออาณาเขตของพรตปีศาจ!" เหมียวอี้เงยหน้ามองบนฟ้า สัตว์ปีกหลายตัวยังคงบินวนอยู่บนนั้น เขานึกขึ้นได้ถึงตอนที่มาทะเลดาวนักษัตรครั้งแรก ภาพฝูงนกที่เสาะแสวงหาเขาหลังจากประมุขค่ายเจ็ดสิบสองคนโดนกำจัดที่ค่ายฆ้องเหล็ก
ทุกคนเงยหน้ามองขึ้นไป และเข้าใจในชั่วพริบตาเดียว
"ถ้าไม่กำจัดดวงตาพวกนี้ทิ้ง เกรงว่าไปที่ไหนพวกเราก็จะโดนหาพบอีกอยู่ดี" ถานเล่าเอียงศีรษะมองมา "เหมียวอี้ ควรนำตั๊กแตนของเจ้าออกมาใช้ได้แล้วมั้ง"
ฟังจากน้ำเสียงนี้ เหมือนเขายังจดจำเรื่องที่เหมียวอี้กำจัดปักษีหยั่งเชิงอยู่ในใจเสมอ
เหมียวอี้โบกมือปล่อยตั๊กแตนน้อยออกไปหลายตัว แล้วหันกลับมาพูดว่า "พวกเราเตรียมตัวให้ดีเถอะ ดูว่าใครกันแน่ที่มารนหาที่ตาย"
จนกระทั่งพวกเขาขี่สัตว์พาหนะวิ่งไปถึงยอดเขา พวกสัตว์ปีกดุร้ายที่อยู่บนฟ้าก็ตกลงมาแล้ว ตั๊กแตนน้อยที่กำจัดปัญหาทิ้งอย่างช่ำชองและว่องไวบินเข้าไปอยู่ในแหวนเก็บสมบัติของเหมียวอี้
Support your favorite authors and translators in webnovel.com