322 กำลังพลสายมะโรง

บทที่ 322 กำลังพลสายมะโรง

"แค่สามสิบห้าตัวเองเหรอ!" เหมียวอี้ผิดหวังนิดหน่อย

"ดีกว่าส่งไปตายกับเจ้าทั้งหมดแล้วกัน!" เยารั่วเซียนตะคอกอย่างโมโห "ถ้าบ่นอีก แม้แต่เจ้าอ้วนข้าก็จะยึดไว้ด้วย!"

"ได้ๆๆ เอาอย่างนี้แล้วกัน!" ยังไงก็ดีกว่าไม่มี พอเหมียวอี้กวักมือ ตั๊กแตนสามสิบห้าตัวก็เข้าไปอยู่กำไลเก็บสมบัติของเขาพร้อมกัน แล้วก็หันไปกุมหมัดคารวะต่อเยารั่วเซียนอีก "ผู้อาวุโสเยา ข้าฝากพวกนางสองคนกับท่านด้วยนะ"

เยารั่วเซียนโบกมือพูดเสียดสี "ลูกสาวของข้า ไม่ต้องให้เจ้าสั่งหรอก จำไว้ว่าเจ้าติดค่าแรงข้าอยู่ หายาปีศาจกลับมาใช้หนี้เยอะๆ"

เหมียวอี้ยิ้ม และแอบส่งสายตาให้เยารั่วเซียน แอบถ่ายทอดเสียงสั่ง แล้วหันมาพูดกับหญิงสาวทั้งสองด้วยรอยยิ้ม "ไปแล้วนะ!"

พอพูดจบ สายตาก็ฉายแววอาลัยอาวรณ์ แล้วหันตัวจากไป เป็นอย่างที่คาดไว้ ชั่วพริบตาเดียวหญิงสาวทั้งสองก็ร้องไห้วิ่งตามมา "นายท่าน..."