บทที่ 221 เฮยทั่นฟื้นคืนสติ
เมื่อเห็นเขาใจกว้างขนาดนี้ เหมียวอี้ก็กระอักกระอ่วนเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ชัดเจนก็โมโหแล้ว เหมือนจะทำเกินไปจริงๆ รู้สึกละอายใจเล็กน้อย
ขอโทษตาเฒ่านั่นก็พอแล้ว ตาเฒ่านั่นหน้าด้านไร้ยางอายพอตัว เพื่อหลีกเลี่ยงการได้คืบแล้วจะเอาศอก
เหมียวอี้ทิ้งท้ายไว้หนึ่งประโยคแล้วก็เดินไป "เชียนเอ๋อร์เสวี่ยเอ๋อร์ ถ้าเฮยทั่นตื่นแล้วเรียกข้าด้วย"
"เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งรีบไป"
เยารั่วเซียนตะโกนหยุดเหมียวอี้ที่เก้อเขินและจงใจจะหนีไปโดยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เหมียวอี้หันตัวกลับมายิ้ม "ผู้ผ็อาวุโสเยามีธุระอะไรเหรอ?"
"เจ้าไม่สนใจสองคนนี้แล้วเหรอ?" เยารั่วเซียนชี้ไปยังเชียนเอ๋อร์และเสวี่ยเอ๋อร์ "พวกนางสามารถควบคุมของวิเศษได้แล้ว เจ้าไม่เตรียมของวิเศษไว้ให้พวกนางป้องกันตัวสักหน่อยเหรอ?"
เหมียวอี้พูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง ชำเลืองมองสองสาวพลางถามว่า "พวกเจ้าอยากได้ของวิเศษอะไร?"
สาวน้อยทั้งสองส่ายหน้าและโบกมือ "ไม่ต้องการเจ้าค่ะ!"
Support your favorite authors and translators in webnovel.com