บทที่ 1114 ชื่อเสียงฉาวโฉ่แล้ว
สิ่งที่ทำให้เหมียวอี้แอบส่ายหน้าก็คือ พวกตาแก่รวมทั้งอวิ๋นอ้าวเทียนแสร้งทำท่าเหมือนไม่สนใจอะไรพลางเดินออกมาจากศาลา แล้วก็มองไปยังทิศทางที่อวิ๋นจือชิวจากไป เหมียวอี้รู้อยู่แก่ใจว่าพวกเขากำลังมีความคิดอะไร นั่นก็คืออยากจะมาดูว่าอวิ๋นจือชิวไปทางไหน อยากจะดูว่าจะเจอเบาะแสอะไรหรือเปล่า
"ไม่ต้องแล้ว ต่อให้พวกเจ้าตามก้นไป พวกเจ้าก็ไปพิภพใหญ่ไม่ได้หรอก" เหมียวอี้ยืนพูดถากถางอยู่บนบันไดศาลา
"อย่าบอกนะว่าวรยุทธ์ของอวิ๋นจือชิวสูงกว่าพวกเรา?" จีฮวนหันมาถาม
เหมียวอี้ขี้คร้านจะอธิบาย ถ้าไม่มีกระสวย อาศัยวรยุทธ์ของพวกเจ้าไปที่พิภพใหญ่ ก็เท่ากับเอาชีวิตไปทิ้งแท้ๆ เขาถึงขั้นครุ่นคิดว่าครั้งหน้าจะให้ห้าปราชญ์ไปตายตรงประตูดวงดาวดีไหม แต่จนใจที่ห้าคนนี้ก็ไม่ใช่เล่นๆ เหมือนกัน ถ้ายังไม่ถึงพิภพใหญ่พวกเขาก็ไม่มีทางมอบเคล็ดวิชาให้แน่ ถ้าทำให้อวิ๋นอ้าวเทียนตายแล้ว เขาก็ไม่สะดวกจะอธิบายกับทางอวิ๋นจือชิว คิดไปคิดมาก็ทำได้เพียงช่างมัน
"ไปกลับเกรงว่าต้องใช้เวลาหนึ่งเดือน ทุกคนค่อยๆ รอไปเถอะ" เหมียวอี้พูดทิ้งท้ายแล้วจากไป
Support your favorite authors and translators in webnovel.com