บทที่ 1011 จิตใจที่เห็นแก่ส่วนรวม
แต่ไม่นานก็มุมออกมาอีก วิ่งกลับเข้าไปในโพรงไม้แล้ว เขาถอดเสื้อคลุมตัวนอกออก คุ้ยดินโคลนที่ตัวเองใส่ไว้ในแหวนเก็บสมบัติตอนขุดโพรงถ้ำเมื่อครู่นี้ออกมาส่วนหนึ่ง จากนั้นผสมน้ำแล้วรีบร่ายอิทธิฤทธิ์ปั้นเป็นรูปคนนั่งขัดสมาธิอย่างรวดเร็ว
มนุษย์ดินปั้นสวมเสื้อผ้าของเขา มองจากข้างหลังก็ยังเหมือนคน แต่ส่วนศีรษะที่เป็นโคลนเด่นชัดเกินไป ดังนั้นเขาจึงเพิ่มของที่ใช้ยามปลอมตัวเข้าไป แปะพวกผมปลอมเข้าไปอย่างรวดเร็ว ช่องว่างในโพรงไม้ไม่ได้ใหญ่ อย่างมากก็รองรับคนหมุนตัวได้สองคน เหมียวอี้โผล่ออกมาจากโพรงไม้ แล้วยื่นศีรษะเข้าไปดูขณะที่ตัวอยู่ด้านนอก ถ้ามองจากข้างหลังโดยไม่สังเกตก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
ตอนนี้เขาถึงได้โผล่ออกมา แล้วกลับเข้าไปในโพรงถ้ำที่ตัวเองขุด คิดไปคิดมาก็เตรียมตัวเพิ่มอีกชั้น สวมเกราะรบที่เยารั่วเซียนหลอมสร้างให้ แล้วปล่อยตั๊กแตนสิบสิบห้าตัวจากยี่สิบห้าที่นำมาด้วยออกมา
Support your favorite authors and translators in webnovel.com