0144 หลอมของวิเศษ (1)

บทที่ 144 หลอมของวิเศษ (1)

พระอาทิตย์ขึ้นจากทะเล แสงสีทองส่องสะท้อนคลื่น

เหมียวอี้เดินทางโดยเรือ ใช้เวลาไปสามเดือนเต็มๆ จากถ้ำคล้อยบูรพาจึงจะถึงทะเลดาวนักษัตร แต่ที่เยารั่วเซียนพาเขาเหาะเหินต้านอากาศ กลับใช้เวลาเพียงคืนเดียวก็เหาะข้ามทะเลที่กว้างใหญ่ไร้ขอบเขตได้แล้ว

ของวิเศษที่สามารถเห็นแสงสีแดงในตอนกลางคืน ตอนกลางวันโดนแสงอาทิตย์ระงับไว้ จึงเห็นเป็นเพียงลูกกลมสีเทาสองกลุ่ม

ภาพมายาสีเทาสองสายเส้นเทาวาดทะลุขอบฟ้าไป ลงสู่ชายฝั่งทะเล

เยารั่วเซียน เหมียวอี้และเฮยทั่นลงสู่พื้น ภาพมายาสีเทาสองกลุ่มก่อตัวเป็นคทาวิเศษสีดำสองด้ามอย่างรวดเร็ว ถูกโดนเยารั่วเซียนปัดมือลวกๆ หนึ่งทีแล้วจึง เก็บเข้าในแหวนเก็บสมบัติ

เหมียวอี้มองไปตามสายตาของเยารั่วเซียน เห็นเพียงเมฆโลหิตสีแดงรางๆ ที่เชื่อมต่อฟ้ากับดินอยู่ที่ไกลๆ

เหมียวอี้คุ้นเคยกับสิ่งนี้ที่สุดๆ มันคือสภาพการณ์ของแดนหมอกเลือดหมื่นจั้งนั่นเอง

"ในที่สุดก็กลับถึงแดนเซียนแล้ว" เหมียวอี้กางแขนสองข้างบิดขี้เกียจรับแสงอาทิตย์ยามเช้าบนทะเล ลมทะเลพัดผ่านร่างกาย สบายตัวมาก

"ที่นี่ไม่ใช่แดนเซียน แต่เป็นแดนอู๋เลี่ยง!" เยารั่วเซียนพูดเยาะเย้ย