บทที่ 561 สนใจ (2)
“บังอาจ เจ้า เจ้าจะบอกว่าข้าพูดผิดหรือ” ไทเฮาตะคอกใส่
“แล้วไทเฮาพูดถูกทำถูกจริงหรือ” จางฉุนตอบกลับอย่างไม่เกรงใจ
“จางฉุนดูหมิ่นไทเฮา ผิดธรรมเนียมราชสำนัก!” เกาหลิงปอถลึงตาตะโกนขึ้น “ราชเลขาธิการอยู่ไหน”
จางฉุนหันหัวไปทำเสียงถุยใส่เขา
“ราชเลขาธิการอยู่ไหน ไม่เห็นไอ้ไพร่คนนี้ทำผิดธรรมเนียมราชสำนักหรือ!” เขาตะโกนก่นด่า
ไอ้ไพร่!
ไอ้สวะ! อ้าปากก็มีแต่ด่าคน! ไอ้คนไม่มียางอาย ท่าทางที่ยืนมองคนแบบนี้ อ้าปากก็มีแต่ก่นด่า ไม่รู้ไปได้ชื่อว่าเป็นบัณฑิตมาได้อย่างไร!
จางฉุนหันไปทางไทเฮาอีกครั้งโดยไม่รอให้เกาหลิงปอพูดต่อ
“ไทเฮาทำเช่นนี้ เท่ากับกำลังนำความไร้ศีลธรรมมาสู่ฝ่าบาทและผิงอ๋อง ทำให้ฝ่าบาทและผิงอ๋องกลายเป็นคนชั่วร้าย ข้าในฐานะขุนนางของราชสำนัก ได้รับเมตตาจากฝ่าบาท หากไม่ขัดขวางไทเฮา
ถึงควรจะเรียกว่าไม่เห็นหัว เรียกว่าเป็นขุนนางทรราชย์ไม่ซื่อสัตย์” เขาตะคอกอย่างโกรธเคือง
“ไร้สาระ ไร้สาระ ข้าสั่งจับนางมารร้ายคนนี้ก็เพื่อฝ่าบาท เพื่อผิงอ๋อง!” ไทเฮาตะโกนขึ้น
Support your favorite authors and translators in webnovel.com