379 สิ่งของ

ตอนที่ 379 สิ่งของ

ฟ้ายังไม่ทันสว่าง ลานบ้านยังคงมืดมิด

ปั้นฉินซักเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะเข้าครัวไปเคี่ยวข้าวต้ม หลังจากนั้นก็มายังหน้าประตูห้องของเฉิงเจียวเหนียง ทว่าประตูกลับเปิดอ้าไว้ตั้งแต่ก่อนหน้าแล้ว

เฉิงเจียวเหนียงที่เปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วเดินออกมา

“นายหญิง พวกเราไปกันเถอะเจ้าค่ะ” ปั้นฉินเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

เฉิงเจียวเหนียงยกเท้าก้าวออกไป

ภายในตรอกยามเช้าตรู่นั้นเงียบสงัด เหล่าเป็ดไก่ยังคงหลับใหล ส่วนสุนัขที่ได้ยินเสียงฝีเท้าก็กระดิกหางหูตั้ง แต่เพียงไม่นานก็หมอบลงดังเดิม เอาหัวมุดเท้าก่อนจะนอนหลับต่อ

ขณะที่เฉิงผิงเดินวนอยู่หน้าปากทางเป็นหนที่สาม ก็เห็นหญิงสาวกำลังเยื้องย่างเข้ามา นางสวมชุดคลุมสีเข้ม ผมดำขลับถูกมัดรวบไว้ข้างหลัง ใบหน้าขาวนวลไม่มีหมวกคลุมปกปิด ยามเช้าตรู่เช่นนี้ไม่ได้มีผู้คนเดินขวักไขว่ ขาวดำที่ตัดกันอย่างชัดเจน ยิ่งขับให้กันและกันโดดเด่นมากยิ่งขึ้น ท่ามกลางหมอกน้ำค้างยามเช้าของเหมันตฤดูเช่นนี้ หญิงสาวผู้นั้นราวกับนางฟ้านางสวรรค์มิปาน

“แม่นางเฉิง แม่นางเฉิง” เขาหัวเราะคิกคักพลางเอ่ยทักทาย “บังเอิญเสียจริง ท่านจะไปที่ใดหรือ”