201 ถามไถ่

บทที่ 201 ถามไถ่

สาวใช้ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจนอกประตู ที่มุมกำแพงก็เหมือนจะมีเสียงดาบกระบี่อยู่รำไร

จู่ๆ ก็มาปรากฏกายอยู่บนกำแพงเรือนพวกนางโดยไม่รู้ตัว จุดประสงค์แปลกประหลาด ไปมาอย่างไรก็ไร้ร่องรอยที่แน่นอน ในเมืองหลวงนี้หากอยากทำให้ใครสักคนหายไปนั้นมีหลากหลายวิธี โดยเฉพาะในเรือนที่มีเพียงสามหญิงกับหนึ่งชายร่างเล็ก

แค่ไฟกองหนึ่ง หรือห่าฝนลูกธนูก็ย่อมทำได้

สืบสวนหลังเกิดเรื่องแล้วอย่างไรเล่า จับคนร้ายได้แล้วจะทำอย่างไรต่อเล่า

แม้จะมีท่านลุงท่านป้าตระกูลโจว แม้จะมีวิชาชุบชีวิต อย่างไรเสียนายหญิงก็เป็นเพียงหญิงกำพร้าคนหนึ่ง

หากตายจากไปก็เพียงเท่านั้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นี่คงเป็นสาเหตุว่าเหตุใดนายหญิงถึงไม่ทำการใดเอิกเกริกมาตลอดกระมัง

อย่างที่ว่ากันว่าโลกนี้ช่างอยู่ยากนัก

เพียงชั่วพริบตาเดียว สาวใช้อารมณ์ขึ้นลงเหมือนดั่งพลิกฟ้าพลิกทะเล แต่เฉิงเจียวเหนียงกลับยังคงสีหน้าเรียบเฉยเช่นเคย

“ในหนังสือบอกว่า เวลาเช่นนั้น ไม่ควรมีฝูงหมาป่าออกมาหาอาหารกลางทางยามค่ำคืน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะจู่โจมคนและรถม้าเลย” นางมองจิ้นอันจวิ้นอ๋องแล้วตอบ

ในหนังสือบอกเอาไว้อย่างนั้นหรือ