170 ลืม

ตอนที่ 170 ลืม

อากาศในเดือนสามยังคงหนาวเย็นอยู่เล็กน้อย แต่ท่านชายโจวหกกลับยกมือขึ้นพัดด้านหน้า ราวกับกำลังปัดเป่าความร้อนในร่างกาย

“เจ้าจะบอกว่า เจ้าไม่รู้อย่างนั้นหรือ” เขาถาม

สาวใช้ที่รออยู่รับใช้บนระเบียงทางเดินและบ่าวข้างกายท่านชายฉินต่างก็พากันถอยออกไปยืนอยู่ห่างๆ

ทั้งสามต่างยังคงนั่งอยู่ในทางเดินระเบียงซ้ายขวา

“ถ้าข้ารู้ ข้า ข้า...เรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้น” ท่านชายฉินพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่น “ท่านแม่ของข้า ข้าไม่รู้จะทำอย่างไรกับนางแล้ว“

แต่ก่อนนางเคยเอาน้ำขี้เถ้าที่เผาจากตำรายาแปลกๆ แล้วหาเหตุผลต่างๆ นานามากล่อมให้เขาดื่ม หรือบางครั้งก็แอบวางของแก้เคล็ดบางอย่างในห้องของเขา ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าไปบูชามาจากไหน

แน่นอนว่านี่คือสิ่งที่แม่ทำก่อนที่เขาจะอายุสิบขวบ นางทำสิ่งเหล่านี้แล้วยังมาถามปริศนาธรรมกับเขาอีก

หลังจากอายุสิบขวบ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะรู้ว่าลูกชายโตแล้ว ยากที่จะหลอกล่อ หรือเพราะหมดหวังไปแล้วจึงไม่ถูกคนอื่นหลอกอีก สิ่งแปลกประหลาดเหล่านั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

แต่นึกไม่ถึงเลยว่าหลังจากเงียบไปหลายปี จู่ๆ ท่านแม่ก็ทำเช่นนี้กับเขาอีกแล้ว