บทที่ 140 ไม่เข้าใจ
ท่านชายโจวหกสาวเท้ายาวก้าวออกไป สาวใช้และแม่นมต่างก้มหน้าแล้วหลีกทางให้ ก่อนจะมองชายหนุ่มจากไปพร้อมกับสายลมในฤดูหนาว
“ท่านชายหกดูเหมือนจะไม่พอใจ”
“เช้าตรู่เช่นนี้ ใครทำให้ท่านชายหกอารมณ์เสียอีก”
“อันที่จริงท่านชายหกก็มิได้มีความสุขมานานมากแล้ว...”
“ดูท่าทางท่านชายคงกำลังจะไปหาแม่นางเฉิง..”
ปั้นฉินหยุดเดินอย่างห้ามไม่ได้ พร้อมกับมองตามทางด้วยสีหน้าไม่สบายใจ
นายหญิง...
“นี่เจ้า เดินให้มันเร็วๆ หน่อย เลี้ยงเสียข้าวสุกเสียจริง” หญิงสาวอีกคนตะโกนด้วยความโมโห
ปั้นฉินรีบก้มหน้าลง นางกำท่อนไม้ในมือแน่น ก่อนจะช่วยสาวใช้นางนั้นแบกชะลอมตักน้ำแล้วเดินต่อไปอย่างทุลักทุเล
“เฉิงเจียวเหนียง เจ้าแกล้งกันหรือไร ไม่เต็มใจก็บอกว่าไม่เต็มใจสิ เหตุใดต้องทำให้ท่านแม่โมโหถึงเพียงนี้ด้วย”
ท่านชายโจวหกตะโกนพลางมองหญิงสาวที่นั่งหลังตรงอยู่เบื้องหน้า
“ท่านชายโจวหก นายหญิงของข้าป่วยอยู่นะเจ้าคะ” สาวใช้เอ่ยเสียงดังพร้อมขมวดคิ้ว
“อย่ามาแกล้งบ้าหน่อยเลย คำพูดเช่นนี้เก็บไว้หลอกคนอื่นเถอะ” ท่านชายโจวหกกล่าว
Support your favorite authors and translators in webnovel.com