EP.15 หวามไหวใจสั่นในอ้อมกอดคนจอมหื่น
เจ้าของร่างบางที่ตอนนี้หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง มองไปยังร่างที่นอนกรนอยู่บนที่นอนด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เวลาที่เขาเมาและหลับแบบนี้ก็ดูเหมือนไม่มีพิษสงอะไร แต่เธอคงต้องเปลี่ยนชุดนอนให้เขานี่สิที่ทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนใจมากพอสมควร
"ลูซี่" ชายหนุ่มเพ้อออกมาเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แน่ๆ อลิชชาคิด และพยายามเงี่ยหูฟังว่าเขากำลังเรียกชื่อของใครอยู่
"ลูซี่" คนเมาละเมอพูดออกมาอีกครั้ง
'ลูซี่นี่ใครนะ ใช่คู่ควงของเขาหรือเปล่า สงสัยเขาคงจะพิศวาสผู้หญิงที่ชื่อลูซี่นี่มาก จนถึงขนาดเพ้อเรียกหาแต่หล่อน' อลิชชาแอบเดาเอาเองในใจ ก่อนที่จะลงมือถอดถุงเท้า และถอดเข็มขัดของเขาออก
มือเรียวกำลังพยายามปลดกระดุมเสื้อของเขาตรงแผงอกของชายหนุ่มออก หญิงสาวพยายามที่จะไม่มองแผงอกกว้างและกล้ามเนื้อท้องที่เป็นลอนลูกสวยงามนั่น มือเล็กเริ่มสั่นเมื่อกระดุมเม็ดสุดท้ายหลุดออก
"อื้อ ลูซี่ มือเธอนิ่มจังเลยนะ"
"นี่คุณ ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ใช่ยัยลูซี่อะไรของคุณนะ ปล่อยซี่!" หญิงสาวพยายามแกะมือตัวเองออกจากการเกาะกุมของคนเมาที่นอนละเมอจนสำเร็จ
อลิชชารู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยที่เขาคิดว่าเธอเป็นยัยลูซี่อะไรนั่น แต่พอคิดได้ว่าไม่ควรถือสาคนเมา หล่อนจึงหันไปปลดตะขอกางเกงของเขาออกอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่เร็วเท่ากับมือหนาที่คว้าเอาร่างนุ่มลื่นของเธอลงไปคลุกอยู่บนที่นอนใต้ร่างของเขา เมื่อมือเล็กดึงกางเกงขายาวออกให้เขาได้ไม่ถึงวินาที
"ลูซี่ ทำไมวันนี้ตัวคุณหอมจังเลย" ร่างหนาละเมอเพ้อเรียกชื่อของผู้หญิงคนอื่นออกมาอีกแล้ว จนอลิชชาชักโมโห
"นี่คุณ! ปล่อยฉันนะ! ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันไม่ใช่ยัยลูซี่อะไรนั่นของคุณยังไงล่ะ ได้ยินหรือเปล่า อื้อ อึ๊ย ปล่อยฉันนะ!" อลิชชาร้องเสียงหลง เมื่อเอริคไม่ยอมฟังเสียงของเธอเลย
เอริคใช้จมูกซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นของเธออย่างเมามัน ใช้ริมฝีปากร้อนระอุจุมพิตพร่างพรมไปทั่วไปหน้าที่เริ่มแดงก่ำของอลิชชาไปตามอารมณ์ปรารถนาที่เขาไม่รู้ตัว แต่มันก็เต็มไปด้วยสัญชาตญาณแห่งบุรุษเพศที่ต้องการการปลดปล่อย
"อริส" ร่างบางนิ่งไป เมื่อชายหนุ่มเรียกชื่อของเธอออกมาเบาๆ ราวกับเสียงกระซิบ
"อริส คุณรู้ตัวมั้ย...ว่าผมต้องการคุณมาก...เป็นของผมเถอะนะสาวน้อย อย่าปฏิเสธผมเลยนะ ผมต้องการ...คุณมากเหลือเกิน"
สายตาที่เยิ้มหวานที่ส่วนหนึ่งมาจากฤทธิ์ของน้ำเมา มองสาวน้อยใต้ร่างด้วยอารมณ์พิศวาสอย่างเต็มเปี่ยม ขณะที่อลิชชาพยายามผลักไสร่างหนาเต็มแรง จนคนเมาเสียหลักกลิ้งออกไปจากร่างบางจนเกือบตกเตียง
ร่างบางหอบแฮ่กๆ มองร่างเกือบเปลือยนั้นด้วยหัวใจที่แทบจะกระเด็นกระดอนออกมาข้างนอก ก่อนที่จะยกขาของเขาขึ้นไปอยู่กลางที่นอน และรีบดึงผ้าห่มมาคลุมร่างให้ชายหนุ่ม เพราะตอนนี้เขาเหมือนจะหลับไปอีกแล้ว
"หลับฝันดีนะคะ คนบ้าจอมหื่น เชิญคุณนอนหลับฝันถึงยัยลูซี่ได้ตามสบายเลย" แล้วใบหน้าที่เหมือนจะงอนๆ นั้น ก็สะบัดเชิดคางออกไปจากห้อง แต่ถ้าหากหญิงสาวจะหันกลับมามองอีกครั้ง ก็คงจะเห็นรอยยิ้มขี้เล่นนั้นคลี่ยิ้มออกมา พร้อมกับสายตาคมซึ้งที่ทอดมองไปยังประตู
"พยศเหมือนกันนะเนี่ยตัวแค่นี้ ถ้าผมเมามากกว่านี้ คุณเสร็จผมแน่สาวน้อย" เอริคหัวเราะเบาๆ ในลำคอ ก่อนที่จะหลับไปอย่างอารมณ์ดี โดยที่ไม่มีโอกาสได้ล่วงรู้เลยว่า ร่างบอบบางที่ยืนพิงอยู่นอกบานประตูนั้น หล่อนมีอาการอกสั่นขวัญแขวนเพราะเขามากขนาดไหน