ตอนที่ 334 ภาวะซึมเศร้า

ตอนที่ 334 ภาวะซึมเศร้า

หลินหลันอาศัยจังหวะที่หญิงชรากำลังมีความสุขส่งสายตาให้หลี่หมิงอวิน หลี่หมิงอวินตระหนักเข้าใจได้จึงกล่าวขึ้น “ท่านยายขอรับ ท่านว่า เรื่องราวก็ได้รับการแก้ไขหมดแล้ว ควรให้ท่านลุงลุกขึ้นมาได้แล้วหรือไม่ขอรับ”

หลินหลันกล่าวขึ้นมาด้วยเช่นกัน “ท่านลุงใหญ่ก็แค่รักและสงสารเปี่ยวเหม่ย เป็นธรรมดาที่บิดามารดาจะสงสารบุตร ท่านยายถือเสียว่าเห็นแก่เหลนเถอะนะเจ้าคะ ให้ท่านลุงใหญ่ลุกขึ้นมาเถอะเจ้าค่ะ!”

เดิมทีหญิงชราเยี่ยก็ไม่ได้ตั้งใจจะลงโทษสถานหนัก นางเข้าใจบุตรชายของตนเองเป็นอย่างดี เยี่ยเต๋อฮ๋วยก็แค่ถูกซินเอ๋อร์ปั่นหัวจนหูหน้าตามัวไปชั่วขณะหนึ่ง ในเมื่อหมิงอวินและหลินหลันร้องขอ นางจึงเห็นดีเห็นงามไปด้วย และจะได้ให้เยี่ยเต๋อฮ๋วยรับรู้ว่าตัวเองกระทำเรื่องไร้สาระไปมากเพียงใด

หญิงชราเยี่ยจงใจทำสีหน้าลำบากใจแล้วกล่าวตำหนิเบาๆ “เจ้าถึงขั้นหยิบยกเหลนของข้ามาอ้างแล้ว ข้าจะยังนิ่งนอนใจได้อีกหรือ แม่โจว เจ้าพาเปี่ยวเส้าเหยียไปโถงบรรพบุรุษ แล้วบอกกล่าวนายท่านใหญ่ว่า หากเขาสำนึกผิดแล้วก็ลุกขึ้นมาได้”

แม่โจวส่งเสียงขานรับแล้วเดินนำหน้าไป