ตอนที่ 113 กฎระเบียบประจำบ้าน

ตอนที่ 113 กฎระเบียบประจำบ้าน

ยังไม่ทันฟ้าสร่าง หลี่หมิงอวินได้ยินเสียงดังก๊อกแก๊ก และเมื่อลืมตาขึ้นจึงเห็นว่าหลินหลันตื่นนอนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“ยังเช้ามืดอยู่เลย! เหตุใดถึงไม่นอนต่ออีกหน่อย” หลี่หมิงอวินขยี้ตาพลางพยุงตัวลุกขึ้นนั่ง

หลินหลันเคาะรองเท้า แล้วช่วยหยิบเสื้อคลุมผ้าฝ้ายให้หลี่หมิงอวินพลางกล่าวขึ้น “ท่านพ่อเจ้ากำชับไว้ว่าวันนี้จะต้องไปฉิ่งอานแต่เช้าหน่อย ดังนั้นอีกประเดี๋ยวเราไปฉิ่งอานให้เรียบร้อยก่อนแล้วเจ้าค่อยไปสำนักฮ่านหลินนะ”

หลี่หมิงอวินมองดูเวลา “แต่นี่มันก็เช้าเกินไปแล้วกระมัง! ท่านย่าอาจยังไม่ตื่นด้วยซ้ำ!”

“ไม่มีทาง เดิมทีคนชราก็ไม่ได้หลับลึกอะไรอยู่แล้ว บวกกับเพิ่งมาอยู่ในสถานที่แปลกใหม่ ทำให้ไม่คุ้นชินในหลายๆ สิ่ง เช่นนั้นนางจะต้องตื่นแต่เช้าตรู่เป็นแน่ ถ้าเราไปถึงเช้าหน่อยจะได้เป็นการแสดงให้เห็นถึงความใส่ใจยังไงล่ะ” หลินหลันอธิบายขณะนั่งอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง

หลี่หมิงอวินมองนางที่กำลังใช้หวีไล่หวีเส้นผมอันยาวสลวยจากบนลงล่าง จึงเกิดแรงกระตุ้นชนิดที่ว่าอยากจะสอดแทรกนิ้วมือลงไปสัมผัสและม้วนมันเป็นช่อเกลียวผ่านนิ้วมือแล้วเคลื่อนลงอย่างเบาๆ