ตอนที่2 คุณพ่อผู้หวงลูกสาว

อือคุณป้าพูดว่า "โอ๊ะ!" ท่านดยุคมาทำอะไรที่ร้านขายเสื้อร้านนี้หรอคะ ท่านพ่อพูดว่า "พอดีมาหาชุดให้ลูกสาวน่ะครับ" คุณป้าพูดต่อว่า "ลูกสาว อ๋อ คุณหนูที่น่ารักคนนี้สินะคะสีตาเหมือนท่านดยุคมากเลยนะคะส่วนสีผมคงได้มาจากท่านดัชเชสสินะคะ" ท่านพ่อพูดว่า "ใช่ได้มาจากเธอคนนั้นนั่นล่ะ" งั้นท่านดยุคคะง้นให้คุณหนูมานี่สิคะเพราะต้องวัดขนาดตัวนิดหน่อย ฉันเลยบอกว่า "ได้ค่ะ" จากนั้นก็ได้ลองหลายชุดแล้วเอามาให้ท่านพ่อดูแต่ท่านพ่อนิ่งมากๆเลย ฉันเลยบอกว่าแค่ชุดเดียวก็ได้ค่ะ แต่ท่านพ่อพูดว่า "ขอซื้อชุดทั้งหมดที่ฉันได้ลอง" ฉันตกใจมากเลยล่ะไม่คิดว่าท่านพ่อจะพูดแบบนี้ ต่อจากนั้นท่านพ่อก็อุ้มฉันแล้วก็ไปดูร้านเครื่องประดับแล้วถามว่า "จะเอาอันไหนล่ะ" ฉันเลยขอไปเดินดูก่อนแล้วไปเห็นสร้อยคอเส้นนึงมันสวยมากเลยฉันเลยยืนจ้องสักพักท่านพ่อเห็นเลยอุ้มฉันขึ้นมาแล้วถามว่าอยากได้หรอฉันเลยพยักหน้า ท่านพ่อหันไปแล้วบอกว่าขอซื้อสร้อยเส้นนี้จากนั้นท่านพ่อก็เดินออกจากร้าน(โดยที่อุ้มฉันอยู่)แล้วหลังจากนั้นไม่ว่าจะไปร้านไหนท่านพ่อก็อุ้มฉันไว้ตลอด

พอเริ่มเย็นท่านพ่อก็พาขึ้นรถม้าเพื่อพากลับคฤหาสน์ ตอนอยู่บนรถม้าฉันรู้สึกเหนื่อยมากๆเลยหลับไปแล้วจากนั้นท่านพ่อก็ปลุกฉันแล้วบอกว่า"ถึงแล้ว" และยังบอกต่ออีกว่า "เดี๋ยวพ่ออุ้มลงเอง" แล้วฉันก็พูดว่า "ค่ะ" แล้วท่านพ่อก็อุ้มฉันลงจากรถม้าแล้วก็เดินเข้าคฤหาสน์ไปจากนั้นพวกพี่สาวใช้ก็พาฉันไปอาบน้ำแล้วก็แต่งตัวให้ใหม่แล้วก็พาฉันไปกินมื้อเย็นกับท่านพ่อล่ะตอนกินอยู่ฉันเห็นท่านพ่อดูไม่ค่อยกินเท่าไหร่ฉันก็เลยบอกท่านพ่อว่าทำไมไม่กินหรอคะ ท่านพ่อยิ้มแล้วบอกว่า"แค่เห็นลูกกินอย่างสดใสก็ดีใจแล้วล่ะ" ฉันก็เลยพูดว่า"ท่านพ่อจะให้หนูกินคนเดียวไม่ได้นะท่านพ่อต้องกินด้วยสิจะได้มีแรงมาเล่นกับหนูอะ" ท่านพ่อยิ้มแล้วตอบกลับมาว่า"ถ้าลูกสาวอยากให้พ่อกินพ่อจะกินให้ก็ได้" จากนั้นฉันกับท่านพ่อกินกันเสร็จท่านพ่อก็อุ้มฉันที่เริ่มง่วงพาไปที่ห้องนอนของฉันแล้วก็วางฉันลงบนเตียงและห่มผ้าให้แล้วก็บอกฉันว่า"ฝันดีนะลูกสาวตัวน้อย"