ส่วนที่ 7 ตอนที่ 72

ตอนที่ 72 ซางสิงโจวแพ้แล้ว

หอเฟิ่งหลินได้พังทลายลงกว่าครึ่ง ทุกหนแห่งเต็มไปด้วย ซากปรักหักพังของกำแพงและหน้าต่าง

แสงจากฟากฟ้าตกลง ถูกกั้นไว้โดยเมฆบางเบาที่ลอยกลับมาและต้นเฟิ่งสีแดงที่สูงใหญ่ ดูมืดครึ้มยิ่งนัก

เส้นแสงที่มือสลัว ถูกกระบี่หนึ่งพันกว่าเล่มฟาดฟันไม่หยุดอย่างต่อเนื่อง ไม่ได้สว่างขึ้นมา กลับดูเหมือนแสงนที

เฉินฉางเซิงปล่อยมือ กระบี่สั่นที่ซ่อนอยู่ในกระถางดอกไม้เล่มนั้นบินหายไปแล้ว กลืนหายไปท่ามกลางกระบี่พิรุณที่อยู่ในท้องฟ้า

เขาเอื้อมมือออกไปคว้ากระบี่มาจากท้องฟ้า ก็เหมือนกับเด็ดผลไม้ลงมาจากต้นไม้ในฤดูใบไม้ร่วงอย่างนั้น

กระบี่เล่มนั้นสั้นมาก และสว่างมากเช่นกัน ดูแล้วแหลมคมยิ่งนัก นั่นคือกระบี่ไร้ราคี

ปิ่นไม้นั้นหักออกเป็นสองท่อน ไม่รู้ว่าตกลงอยู่ ณ ที่แห่งใด

ฝักซ่อนคมตกลงอยู่ใต้ฝ่าเท้าของซางสิงโจว

ฝักกระบี่ที่ชื่อซ่อนคมนี้ เป็นของล้ำค่าของพระราชวังหลีในปีนั้น หลังจากที่เฉินฉางเซิงจากเมืองซีหนิงไปแล้วก็นำติดตัวไว้ข้างกายตลอด

แรกสุดนี่อาจจะเป็นเพียงบันทึกทั่วไปของซางสิงโจวเท่านั้น ในวันนี้ในที่สุดก็ได้กลายเป็นกลวิธีแอบซ่อนที่คาดไม่ถึงเสียอย่างนั้น