ตอนที่ 55 ปลาหลีฮื้อตัวหนึ่งในแม่น้ำฮวงโฮที่จมลงไปอย่างเงียบๆ ในคืนเดือนมืด
……
……
ลมเหมันต์หนาวเข้ากระดู หิมะแผ่วเบาโปรยปราย
อู๋เต้าจื่อใบหน้าโกรธขึ้ง โลหิตท่วมกาย นั่งเหยียดขาอยาบนพื้นเย็นเฉียบ เอาแต่ตะโกนก่นด่าคำหยาบคายกับท้องฟ้าไม่หยุด
แต่เขาไม่กล้ามีท่าทางอะไรอีก ไม่กล้าแม้จะก้มหน้า เนื่องจากความรู้สึกหนาวเหน็บที่ต้นคอรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
มิใช่เพราะมีหิมะตกลงในปกเสื้อ
เนื่องจากอันหวาอยู่ด้านหลังคอยเอาแต่จดจ้องไปยังต้นคอเขา ในมือยังถือมีดสั้นที่แหลมคมไว้อีกด้วย
……
……
หวังจือเช่อจ้องไปที่ดวงตาของเฉินฉางเซิง เลิกคิ้วเล็กน้อย สายตาพลันเปลี่ยนเป็นคมกริบอย่างหาใดเทียบได้
เมื่อเห็นเฉินฉางเซิงปรากฏตัวที่สุสานเทียนซู เขาก็ทราบทันทีว่าอู๋เต้าจื่พ่ายแพ้แล้ว
เขาไม่ได้สนใจ ในใจคิดว่าหากอาศัยฐานะของอู๋เต้าจื่อและชื่อเสียงของพระราชวังหลี อาจจะกักขังอู๋เต้าจื่อไว้ได้ แต่น่าจะไม่ดูแคลนอะไรเพิ่มแล้ว
อย่งไรเขาก็คิดไม่ถึงว่า เฉินฉางเซิงจะใช้ชีวิตของ อู๋เต้าจื่อมาคุกคามตน
เห็นได้ชัดเลยว่าสถานการณ์ของอู๋เต้าจื่อในตอนนี้ย่ำแย่ยิ่งนัก
Support your favorite authors and translators in webnovel.com