ส่วนที่ 7 ตอนที่ 107

ตอนที่ 107 หิมะแรก

ไม่ว่าจะยินยอมหรือไม่ เมืองเสวี่ยเหล่าก็อยู่ที่นั่นตลอดกาล รอการกลับมาของคนเร่ร่อนหรือชาวต่างถิ่นที่มีเจตนาไม่ดี

กองทัพเผ่ามนุษย์ยังอยู่ทางใต้ ประตูเมืองทางเหนือจึงมีการป้องกันเพียงเล็กน้อย โดยยังสามารถเข้าออกได้ตามปกติ

อสูรในที่กักกันลากเกวียนเล่มใหญ่ไปบนพื้นกระเบื้องหิน ดึงดูดสายตาชนเผ่ามารมากมาย

ขณะชนเผ่ามารมองดูศพรูปร่างสูงใหญ่บนเกวียน ใบหน้าที่ซีดขาวกับดวงตาสีฟ้าเข้มของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ต่างกรีดร้องเสียงดังขึ้นมา

ภาษาในเผ่ามารมีหลากหลาย ชนชั้นที่แตกต่างในเมืองเสวี่ยเหล่าใช้ภาษาที่แตกต่างกัน แต่ตอนนี้เสียงกรีดร้องส่วนใหญ่ล้วนมีพยางค์ที่คล้ายคลึงกัน...กู้ไอ

ไม่มีใครสังเกตเห็นว่า ศพรูปร่างสูงใหญ่นั้นมีบาดแผลยาวเป็นทาง บริเวณทรวงอกมีรูเล็กๆ อยู่หนึ่งรู และบังเอิญถูกเงาของเสื้อหนังสัตว์บังไว้

ถ้าใครเข้าไปดูใกล้ๆ ก็จะเห็นภาพที่แปลกและน่ากลัวมากภาพหนึ่ง

ในรูเล็กๆ มีดวงตาดวงหนึ่ง แววตาสงบนิ่งมาก ไม่มีอารมณ์ใดๆ แต่เห็นชัดว่ายังมีชีวิตอยู่

“หลานของยักษ์กู้ไอนี่”