ตอนที่ 123 ชายหนุ่มจากเผ่ามาร
สายตามู่ฮูหยินมองไปทั่วร่างใหญ่ยักษ์ของเหล่าแม่ทัพเผ่าปีศาจ
“ข้าเข้าใจว่าพวกเจ้าคิดอะไรอยู่ ลั่วเหิงเป็นลูกในไส้ของข้า หากนางสามารถสืบทอดบัลลังก์ทำไมข้ากับฝ่าบาทต้องเป็นกังวลด้วย สุดท้ายแล้วข่าวลือก็คือข่าวลือ ไม่ว่ามันจะมีอายุไม่กี่วันหรือหลายปีก็ตาม ไม่ว่าองค์สังฆราชจะมีพรสวรรค์มากมายเพียงใด ในตอนนั้นเขาก็ยังเป็นแค่วัยรุ่น เจ้าคิดจริงหรือว่าเขาจะสามารถแก้ปัญหาที่เผ่าพันธุ์ของเราไม่อาจแก้ได้มานานหลายหมื่นปี มันก็เป็นแค่ลูกไม้ของพวกมนุษย์เท่านั้น”
คำพูดนี้ช่างสมเหตุผลและโน้มน้าวใจอย่างมาก
ผู้อาวุโส แม่ทัพและขุนนางในโถงนึกถึงภาพองค์หญิงลั่วลั่วที่อ่อนโยนและอ่อนแอเหมือนตอนยังเด็ก ไม่อาจเข้าถึงวงจรที่สี่ของร่างศักดิ์สิทธิ์ นางต่างไปจากจักรพรรดิขาวในช่วงวัยเดียวกันอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นพวกเขาได้แต่คาดคิดว่าปัญหาเส้นลมปราณของนางยังไม่หาย ซึ่งทำให้พวกเขาอดที่จะถอนหายใจอย่างเสียดายไม่ได้
ผู้อาวุโสใหญ่ยังไม่วางใจ “ข้าอยากพบฝ่าบาท”
มู่ฮูหยินมองตาเขาและกล่าว “เจ้ารู้ว่าฝ่าบาทยังรักษาอาการบาดเจ็บอยู่”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com