ตอนที่ 100 สังเกตอาหารอ่านความคิดองค์หญิง
ลูกค้าไม่กี่คนซึ่งรู้ถึงประสบการณ์ในจิงตูของเซวียนหยวนผ้อส่งเสียงกระซิบอธิบาย จากนั้นพวกลูกค้าที่เหลือจึงได้รู้ว่าแขนขวาของเซวียนหยวนผ้อเคยบาดเจ็บจนแทบจะพิการไป
“เจ้าเชื่อคำโอ้อวดของเจ้าพิการนี่หรือ ยอดฝีมือของตระกูลเทียนไห่...ไม่บอกเลยล่ะว่าเป็นเทียนไห่เซิ่งเสวี่ย!”
ขี้เมาคนนั้นดมสุราตะโกนและถ่มลงตรงหน้าเท้าของเซวียนหยวนผ้อ
เซวียนหยวนผ้อยังคงนิ่งเงียบ ไม่พูดจา ยิ่งไม่ตอบโต้ เขาใช้มือขวาเอาไหสุราออกจากมือซ้ายอย่างแข็งขัน ก่อนวางมันลงบนโต๊ะต่างๆ
ขี้เมาคนนั้นโกรธเรื่องที่เขาถูกเมิน ปากยังสบถต่อไป คำพูดคำจายิ่งพูดยิ่งไม่น่าฟัง
ลูกค้าหลายรายเริ่มทำตาม ส่งเสียงเยาะเย้ยถากถางไปที่เซวียนหยวนผ้อ
เซวียนหยวนผ้อยังคงไม่สนใจพวกเขา หลังจากส่งสุราเสร็จ เขาก็หันกลับและเตรียมที่จะจากไป
ขี้เมาคนนั้นพลันลุกขึ้นและตะโกน “นี่ เจ้าลูกหมี หยุดอยู่ตรงนั้น”
เซวียนหยวนผ้อหยุด แล้วมองไป
เจ้าขี้เมาเรอพร้อมพึมพำ “เจ้าเคยไปจิงตูมาจริงหรือ”
เซวียนหยวนผ้อพยักหน้า
คนขี้เมาถาม “เจ้าเป็นเพื่อนร่วมเรียนกับองค์สังฆราชจริงหรือ”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com