ตอนที่ 82 สอนเต็มเวลา (4)
“ตอนข้าถามถึงนักพรตจี้ เจ้าว่าเจ้าไม่รู้อะไรเลย...หลอกข้าหรือเปล่า?” ซูหลีถามพลางมองหน้าเขา
สิ่งที่เฉินฉางเซิงทำได้คือนิ่งเงียบ เพราะเขาไม่ถนัดโป้ปด
ซูหลีจึงพูดเองเออเอง “เช่นนี้ การที่ตาเฒ่าเหล่านั้นทั้งผลักทั้งดันเจ้าเพื่ออะไรกัน?”
บางครั้งการสนทนาก็มักจบลงด้วยความเงียบ เฉินฉางเซิงหาคำตอบไม่เจอ ซูหลีจึงได้แต่คิดเอาเองในเวลาสั้นๆ ที่มี
เมื่อแน่ใจว่าทหารม้าต้าโจวไปไกลจริงๆ แล้ว เฉินฉางเซิงจึงแบกซูหลีก้าวผ่านป่าหลิวดำไปทางทิศใต้ต่อ หรือวิ่งต่อก็ว่าได้ อากาศค่อยๆ อุ่นขึ้น ทิวทัศน์ที่ทั้งสองเห็นเข้าใกล้ความจริงขึ้นทุกขณะ ในจิงตู ตอนนี้น่าจะอยู่ในช่วงฤดูใบไม้ผลิบานสะพรั่ง ส่วนเขาหลีซานทางใต้ก็น่าจะอยู่ในช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิ แต่ที่นี่กลับยังหนาวเย็นอยู่ ยังมองเห็นหิมะตกปรอยๆ คล้ายจุดดาว แต่ก็เห็นจุดดาวบนต้นไม้ใบหญ้าสีเขียวบ้าง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com