ตอนที่ 278 หมาป่าหอน
ปีกไฟคู่หนึ่งกางสยายออกมาท่ามกลางท้องฟ้าราตรีกาล โบยบินไปยังบริเวณห่างไกลดุจดาริกาดาวดวงหนึ่งที่สามารถเคลื่อนที่ได้ ส่องสว่างสะท้อนสายตาทั่วทุกสารทิศ สะดุดตาเป็นอย่างมาก
หนานเค่อยืนอยู่ข้างหน้าผา มองภาพฉากนี้อย่างเงียบขรึม ดวงหน้าเล็กๆ ขาวซีดผิดปกติ ร่องรอยบาดแผลที่ขนหงส์หมื่นเส้นเหลือไว้บนตัวนาง ถูกนางใช้พลังปิดทับแล้ว แต่อย่างไรก็ไม่สามารถปิดทับโทสะและอารมณ์ในใจของนางได้
เสียงนกยูงร้องไพเราะชัดเจนแต่เต็มไปด้วยโทสะอย่างผิดปกติ เปล่งออกมาจากระหว่างริมฝีปากของนาง ส่งไปยังบริเวณห่างไกล ราวกับกำลังเรียกร้องบางสิ่ง ผู้เฒ่าดีดพิณได้ยินเสียงสีหน้าก็แปรเปลี่ยนกะทันหัน ยื่นมือหมายเหนี่ยวรั้ง กลับเป็นเพราะสภาพร่างที่บาดเจ็บจึงไม่สามารถลุกได้ ทำได้เพียงมอง ในเค่อต่อไป หนานเค่อกระโดดลงไปที่นอกหน้าผาต่อหน้าต่อตา!
......
......
Support your favorite authors and translators in webnovel.com