ส่วนที่ 1 ตอนที่ 209

ตอนที่ 209 ชมแผ่นป้ายอนุสรณ์ยามอรุณ

ลานสวนเงียบสงบทั่วบริเวณ บรรยากาศกดดันเศร้าหมองอย่างยิ่ง ผู้ที่โจมตีสิ่งเหล่านี้จนแตกกระเจิงคือเฉินฉางเซิง

เขาเดินเข้าไปในกระท่อม มองข้าวต้มชาที่ถังซานสือลิ่วกินเหลือน้อยกว่าครึ่ง ไม่ทราบเพราะเหตุใด จู่ๆ ก็โมโหอย่างยิ่ง หากเป็นยามปกติ ส่วนใหญ่เขาจะเป็นคนไปล้างชามเอง แล้วเช็ดโต๊ะครั้งสองครั้งอย่างละเอียด แต่ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์ พูดกับทุกคนว่า “ข้าจะไปนอน”

พูดประโยคนี้เสร็จ เขาหันหลังเข้าไปยังห้องหลัก นำผ้าห่มและฟูกหนึ่งผืนที่เจอ ห่มคลุมใบหน้าตนเอง

ส่วนคนที่เหลือยังคงจมอยู่ในอารมณ์สับสนซับซ้อนและเศร้าหมองโศกสลดชนิดนั้น เห็นเขา ไม่คิดเลยว่าจะไปนอนจริงๆ ต่างพลันรู้สึกตกใจเล็กน้อย กวนเฟยไป๋เลิกคิ้วนิดหนึ่ง พูดอย่างไม่ปีติว่า “เจ้าช่างเป็นคนเลือดเย็นจริงๆ”

โก่วหานสือส่ายหัวส่งสัญญาณให้เขาว่าอย่าพูดอีก

ถังซานสือลิ่วยิ้มเยาะ “เจ้านี่ก็เป็นชาวยุทธ์ที่ชอบเอาชนะ ต่างอะไรกับเจ้าคนแก่ที่อยู่ใต้ศาลา?”

ณ ตอนนี้ เจ๋อซิ่ว จู่ๆ พูดขึ้นมาว่า “เลือดเย็นดีกว่า”

ทุกคนได้ยินแล้วชะงัก แม้จะเป็นถังซานสือลิ่วก็ยังรู้สึกว่าคำพูดนี้มันฝืนเกินไป