ส่วนที่ 1 ตอนที่ 206

ตอนที่ 206 ฝ่าถนนเสิน

บริเวณไกลๆ จากสุสานเทียนซูดูเหมือนมีแสงไฟและเสียงน้ำตกแว่วมา ทว่ารอบๆ ถนนเสินของสุสานทางใต้เงียบสงบมาก และไม่ปรากฏแสงไฟใดๆ มีเพียงแต่แสงดาวส่องหน้าผา ถนนทางตรง คลองตื้น และที่ราบหินแถวนี้จนสว่าง เพียงแต่แสงดาวเหล่านั้นไม่สามารถไล่ความมืดของท้องฟ้ายามค่ำคืนได้ น้ำใสในคลองจึงตื้นดำขลับดุจน้ำหมึก

สวินเหมยเรียกสายตากลับมาจากยอดสุสานเทียนซูเพื่อมองไปยังถนนเสิน จากนั้นค่อยๆ เคลื่อนลงล่างจนมาถึงศาลาร่มเย็น สุดท้ายมันมาหยุดบนชุดเกราะของคนผู้นั้นใต้ศาลา

สักครู่หนึ่งเขาก็เริ่มเดินไปยังศาลา ย่ำน้ำใสในคลองตื้นแตกกระจายราวกับกวนน้ำหมึก ทว่าน้ำที่กระเซ็นกลับเป็นสีเงินยวง

เขาจะทำอะไร? จะเดินฝ่าถนนเสินอย่างนั้นหรือ? เฉินฉางเซิง ถังซานสือลิ่ว และเจ๋อซิ่ว เมื่อเห็นภาพนี้ อารมณ์เปลี่ยนเป็นตื่นกลัวมากขึ้น

“ท่านผู้อาวุโส!” เฉินฉางเซิงเรียกสวินเหมย

ก่อนหน้านี้ที่อยู่ในสวนนอกกระท่อม เขาเห็นจอนผมของสวินเหมยมีผมขาวเพิ่มมากขึ้น ทำให้เกิดความเห็นใจ ทว่าก็เพิ่มความกังวลมากยิ่งขึ้นด้วย

สวินเหมยหยุดฝีเท้าแล้วพลิกกายมองไปยังชายหนุ่มสามคนที่ยืนอยู่นอกที่ราบหิน