ส่วนที่ 1 ตอนที่ 104

ตอนที่ 104 คิดไปถึงคนผู้หนึ่ง

“ใช่แล้ว กังวลมากเกินไป”

นอกจากนอนไม่หลับ ความกังวล เฉินฉางเซิงได้กล่าวเกี่ยวกับอาการป่วย ตรงกับอาการของนาง สุดท้ายคล้ายกับว่ายังเอ่ยถึงสิ่งใดไม่พอดี

“พอแล้ว!”

ใบหน้าของม่ออวี่แดงฝาดขึ้นมา กล่าวว่า “ข้ายอมรับว่าเจ้าพูดมานั้นถูกต้อง บอกข้ามาเสีย ว่าจะต้องรักษาอย่างไร”

เฉินฉางเซิงรู้สึกประหลาดใจ เอ่ยถาม “แม้จะเป็นแพทย์หลวงก็ไม่สามารถรักษาอาการป่วยของเจ้าได้ทันที หากคลี่คลายเพียงชั่วคราวไม่มีปัญหา หรือว่าเจ้าไม่ได้ไปพบแพทย์รึ”

ม่ออวี่ไม่ได้เอื้อนเอ่ยสิ่งใด

เฉินฉางเซิงส่ายศีรษะพลางกล่าวออกมา “การมีโรคแต่ไม่ปรารถนาบอกแพทย์นั่นมิใช่สิ่งที่ดี”

“เจ้าจะเข้าใจอะไร” ม่ออวี่จ้องมองเขา ทนไม่ได้จึงเอ่ยออกมา

เป็นขุนนางที่ใกล้ชิดได้รับความไว้วางใจจากจักรพรรดินีศักดิ์สิทธิ์ ในราชวงศ์ต้าโจวไม่รู้ว่ามีคนมากน้อยเพียงใดที่คอยจ้องมองทุกการกระทำทุกย่างก้าวของนาง อาการป่วยบางอย่าง นางสามารถไปพบได้ อาการป่วยบางอย่าง นางมิอาจไปพบได้ ตอนแรกเริ่มนางคิดว่าอาการป่วยอาจจะเกี่ยวข้องกับชีพจรของหัวใจ นางจึงระงับความคิดที่จะเชิญแพทย์หลวงเสีย