ตอนที่ 93 สายฝนฤดูใบไม้ผลิที่แปลกประหลาด
เวลาต่อมา ความตื่นเต้นของเขาบรรเทาลงเล็กน้อย เพราะเขาเห็นเส้นผมสีดำที่แผ่สยายราวน้ำตกก็มิปาน ไม่ใช่เพราะว่านั่นคือหญิงสาว แต่หากเป็นมือสังหาร ก็คงจะไม่เคลื่อนไหวออกมาง่ายดายเช่นนี้ ยิ่งจะไม่นอนหลับอยู่บนเตียงของผู้อื่น
มีน้ำฝนปรอยๆ ร่วงหล่นบนหน้าต่าง ทำให้ก่อเกิดเสียงซ่าๆ คนผู้นั้นจึงพลิกตัว แต่ไม่ได้ตื่นขึ้นมา มองเห็นหูที่ถูกผ้าแพรลื่นจากซูโจวมันปกคลุมอยู่รางๆ รูปร่างหน้าตางดงามเพริศพริ้งเหมือนยามปกติ ทว่าไม่รู้ว่าเพราะสายตาที่ปิดสนิทยามหลับใหลหรือไม่ที่ทำให้ไม่มีความรู้สึกเหยียดยามและเฉยชา
เมื่อมองเห็นใบหน้าที่สวยวิจิตร เฉินฉางเซิงตะลึงงัน เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ออก ว่าคนผู้นี้คาดไม่ถึงว่าจะเป็นม่ออวี่ เป็นคนต้าโจวที่จักรพรรดินีศักดิ์สิทธิ์ให้ความไว้วางใจที่สุด นางควรที่จะทำงานยุ่งอย่างมาก แล้วขณะนี้จะมาปรากฏตัวอยู่ที่อาคารหลังเล็กๆ ของสำนักฝึกหลวงได้อย่างไร ทั้งยังหลับสนิทอยู่บนเตียงของตนอีก
Support your favorite authors and translators in webnovel.com