ตอนที่ 67 นกกระเรียนขาวเป็นหลักฐาน (ตอนปลาย)
คู่ควรที่จะเป็นผู้นำของรุ่นหนุ่มของพรรคกระบี่เขาหลีซาน คู่ควรที่จะเป็นลำดับที่สองให้ชิวซานจวินหยิบยืมสติปัญญาที่เฉลียวฉลาด ตลอดเวลาโก่วหานสือมิได้เอ่ยสิ่งใด เมื่อได้เอ่ยออกมาก็ทำให้คู่ต่อสู้ยากที่จะตอบยิ่ง เพราะว่าคำพูดของเขาอยู่ระหว่างมีเหตุผลกับไร้เหตุผล ทว่ากลับเข้าถึงความรู้สึกและเหตุผล
เฉินฉางเซิงเงียบนิ่งชั่วขณะ เตรียมที่จะตอบรับ แต่ทว่าขณะเขากำลังตั้งท่าจะเอ่ยปาก แม้จะต้องแบกรับความยากลำบากที่ทั่วทั้งใต้หล้ามอบให้ ก็ต้องเดินหน้าต่อไปอยู่ดีนั้น เขากับผู้คนก็ได้ยินเสียงร้องมาจากด้านนอกตำหนัก
เสียงร้อง ปกติถูกเรียกว่าเสียงแผดร้อง
เสียงแผดร้องนี้กังวานใสแต่แข็งกร้าว
นกกระเรียนขาวตัวหนึ่งออกมาจากความมืดยามราตรี ทั่วทั้งตัวมีสีขาวดุจหิมะ โบยบินร่อนลงมามายังพื้นของห้องโถงตำหนัก ลำคอเรียวเล็กหมุนเล็กไปมาน้อย ท่าทางเย็นชาและเย่อหยิ่ง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com