ตอนที่ 134 คลอด (ภาคปลาย)

บทที่ 134 คลอด (ภาคปลาย)

ในตอนที่เฟิ่งยวี๋หยุดเฟิ่งชางไว้นั้น หวานแหยียนเหมิงเยว่ ซูเหมย ซู่เยว่ก็เข้าไปในเรือนทิงซง

"วางใจได้ ชีชีจะไม่เป็นไร! สตรีเวลาคลอดนั้นยากลำบากนัก แต่อย่างไรก็ตามเด็กคนนี้ก่อนหน้านี้ก็เป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย ครั้งนี้เขาก็คงจะไม่ปล่อยให้แม่ของเขาต้องลำบากหรอก! "ตงฟางหลันเห็นว่าเฟิ่งชางเป็นกังวล จึงปลอบโยนเบาๆอยู่ข้างเฟิ่งชาง

"ถูกต้อง! ญาติผู้พี่ พี่สะใภ้เป็นคนดีสวรรค์ต้องคุ้มครองเป็นแน่! ไม่เป็นไร! ท่านวางใจเถอะ! "

หวันเอี๋ยนคังพึ่งจะพูดจบ ก็พบว่าทุกคนกำลังจ้องมองมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยรังสีสังหาร ทำให้เขากลัวจนเกือบจะกลายเป็นใบ้ "อย่าทำอะไรข้า อย่าทำอะไรข้าเลย! "

คนเดียวที่ตื่นเต้นในที่นี้ก็เห็นจะเป็นหวันเอี๋ยนเจี๋ยเพียงคนเดียว "เสด็จย่า ในขณะที่ข้าพูดออกมานั้น น้องชายก็อยากจะออกมา เช่นนี้ใช่วาจาสิทธิ์ของฮ่องเต้หรือไม่พะยะค่ะ? "

คำพูดที่ไร้เดียงสาของหวันเอี๋ยนเจี๋ย ช่วยให้หวันเอี๋ยนคังพ้นจากปัญหาไปได้และยังทำให้บรรยากาศผ่อนคลายมากขึ้น