2576 จะตีสุนัขใครก็ต้องดูหน้าเจ้าของด้วย

2576 จะตีสุนัขใครก็ต้องดูหน้าเจ้าของด้วย!

“ข้ามองไม่ออกเลยว่าพวกเจ้านั้นยังมีเงินเก็บไว้ขนาดนี้! หากพวกเจ้ายอมเชื่อฟังแต่แรกมันก็คงไม่ต้องเจ็บปวดกันแล้วมิใช่หรือ?” หลี่โจวนั้นโยนถุงผลึกสวรรค์ในมือเล่นด้วยรอยยิ้ม

ต้วนเถาและคนทั้งหลายได้แต่ทำหน้านิ่งตอบกลับไป “หลี่โจว ผลึกสวรรค์เจ้าก็ได้ไปแล้ว พอใจหรือยังเล่า?”

หลี่โจวยิ้มขึ้นมา “เด็กน้อย ข้าเพิ่งหักขาเจ้าไปเมื่อวานแต่เจ้านั้นกลับเดินเหินได้เป็นปกติแล้ว? ดูท่าในหมู่พวกเจ้ามันจะมีคนมากฝีมืออยู่! อ่ะ จริงด้วยสิ เมื่อวานพวกเจ้าไปยังสวนเมฆน้อยมาใช่หรือไม่?”

สวนเมฆน้อยนั้นคือที่อยู่ที่เหยาชิงจัดให้แก่เย่หยวน

สีหน้าของพวกต้วนเถาทั้งหลายเปลี่ยนสีไปทันที “หลี่โจว ข้าขอเตือนเจ้าว่าอย่าได้ไปเข้าใกล้ที่นั่นจะดีกว่า! ไม่เช่นนั้นเจ้าจะไม่ได้ตายดี!”

หลี่โจวหัวเราะขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น “บนยอดพันปักษานี้มันไม่มีใครที่เหนือหัวข้าหลี่โจว! อย่างพวกเจ้าทั้งหลายที่เพิ่งบรรลุสวรรค์ขึ้นมานี้ก็จะใหญ่โตจนเกินกว่าให้ข้ารับไหวหรือ? ต่อให้จะอยู่ในสวนเมฆน้อยมันเองก็ต้องออกมาทำความเคารพข้า!”