ตอนที่ 2227 สังสารวัฏ?
ต่อหน้าหลุมศพใหญ่นั้นชายหนุ่มชุดขาวกำลังนั่งพิงหลังกับต้นไม้ใหญ่พร้อมจอกเหล้าในมือที่กำลังถูกค่อยๆ ยกดื่มไปเรื่อย
สีหน้าของเขาในเวลานี้มันช่างดูสุดแสนโดดเดี่ยว
ข้างๆ กันนั้นภายในก้อนเพลิงสีขาวบริสุทธิ์มันก็เกิดเสียงโหยหวนร้องออกมาอย่างหวาดกลัว
“เย่หยวน ข้าผิดไปแล้วจริงๆ! ข้าขอร้องเจ้าเถอะ อย่าได้สังหารข้าเลย! ตราบเท่าที่เจ้าปล่อยไว้ชีวิตข้า ข้าย่อมจะยอมรับใช้เป็นทาสของเจ้าไปตลอด...”
“หนวกหู!” เย่หยวนดีดนิ้วขึ้นเร่งพลังของไฟที่มอดไหม้อยู่นั้น
เจี่ยวชางนั้นได้แต่ต้องกรีดร้องขึ้นด้วยความโหยหวนอีกครั้งพร้อมจิตที่อ่อนแอลงทุกที
สุสานนี้มันย่อมจะเป็นหลุมศพที่เย่หยวนตั้งไว้ให้แก่จี้เฉินหยังเมื่อครานั้น มันตั้งอยู่ข้างๆ กับโถงจักรพรรดิโอสถเก่า
เย่หยวนนั้นยกเหล้าขึ้นมาดื่มพร้อมกล่าวบอกกับความว่างเปล่าตรงหน้า “มันผ่านไปกว่าสองพันปีแล้ว ท่านพ่อ ความแค้นลึกล้ำนี้จะได้สะสางลงเสียที เวรกรรมนี้... มันได้สิ้นสุดลงแล้ว! การจะบดทำลายจิตของเจี่ยวชางมันต้องใช้เวลาเจ็ดต่อเจ็ด สี่สิบเก้าวัน ลูกจะอยู่ดูมันจนครบเวลาสี่สิบเก้าวันเอง”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com